တစ္သက္မွာ သုံးႀကိမ္ သာၿပဳံးသူ (သုိ႔) ရမည္းသင္းစားသီလ၀

အင္း၀ကုိ တည္ေထာင္သူ သတုိးမင္းဖ်ားသည္ သကၠရာဇ္ ၇၂၉ ခုႏွစ္
တြင္ ကြယ္လြန္သြားသၿဖင့္ မွဴးမတ္အေပါင္းတုိ႔ တုိင္ပင္ကာ လက္ရုံး
ရည္ ႏွလုံးရည္ႏွင့္ ၿပည့္စုံသူ ရမည္းသင္းစား သီလ၀အား မင္းၿပဳေတာ္မူရန္ ေတာင္းပန္ႀကကုန္၏။ သီလ၀က-
"ငါသည္ တစ္ေန႔ကုိ စကား သုံးေလးခြန္းမွ်မေၿပာ ၊ မင္းအၿဖစ္ကုိလည္း အလုိမရွိ ၊ ငါ့ကုိမင္းမေၿမွာက္ႏွင့္၊
ငါ၏ေယာက္ဖေတာ္ အၿမင့္မင္း ေစာ္
ကဲသည္ ႏွလုံးရည္ လက္ရုံးရည္ႏွင့္ ၿပည့္စုံ၏ ၊ သုိ႔ေႀကာင့္ သူ႔အားမင္း
ေၿမွာက္ေလ" ဟု ဆုိ၏။ မွဴးမတ္တုိ႔လည္း သေဘာတူ၍ ေစာ္ကဲကုိ မင္းေၿမွာက္ႀကေလသည္။ ထုိမွစ၍ မႀကံရြယ္ပဲၿဖစ္လာသည္ဟု အဓိ ပၸါယ္ရေသာ "မရြယ္ဘဲႏွင့္ ေစာ္ကဲမင္းၿဖစ္" ဟူေသာ စကားပုံလည္း
ေပၚေပါက္လာေလသည္။

သီလ၀သည္ အလြန္စကားနည္း၍ ဣေၿႏၵႀကီးကာ မိမိလုပ္စရာရွိသည့္ အလုပ္ကုိသာ ဂရုစုိက္တတ္သူ ၊ သူတစ္ပါးအား ဂရုစုိက္ေလ့မရွိသူ ၿဖစ္သည္။ ၇၅၄ ခု တြင္ မုိးညွင္း သုိဟန္ဘြားသည္ ေၿမဒူးၿမဳိ႕ကုိ အလုံး
အရင္း ႏွင့္ ၀င္တုိက္ေလသည္။ အင္း၀တပ္မ်ားခုခံေသာ္လည္း အား
မတန္သၿဖင့္ စစ္ကုိင္းႏွင့္ အင္း၀သုိ႔ ဆုတ္ကာ ခုခံေနရ၏။

မင္းႀကီးလည္း ေတာင္ငူစား၊ ေတာင္တြင္းစား၊ ေပါက္ၿမဳိင္စား ၊ ရမည္း
သင္းစား၊ ၀တီးစား ၊ ေညာင္ရမ္းစား ၊ ပင္လယ္စားတုိ႔ကုိ စစ္ကူေခၚ
ရေတာ့သည္။ ထုိသုိ႔ေခၚေနစဥ္ အမ်ားမေရာက္မီမွာပင္ ရမည္းသင္း
စား သီလ၀ ႏွင့္ သူ၏တပ္သည္ ထီးေပါင္းကားကုိ ကူး၍ အၿပင္းခ်ီကာ စီးေတာ္ဆင္ ေစာရဲစြာၿဖင့္ ၀င္တုိက္ေလေတာ့သည္။ ထုိအခါ ရွမ္းတပ္
မ်ားထိတ္လန္႔ကာ မခုခံႏုိင္ေတာ့ပဲ ရွမ္းတပ္ ၁၅ တပ္လုံး ပ်က္ေလေတာ့
သည္။

သီလ၀လည္း ရွမ္းတပ္တုိ႔ကုိ ေအာင္ၿမင္ၿပီးလွ်င္ စစ္ပြဲမွရေသာ ဆင္၊ ၿမင္း ၊ လူသူလက္နက္ စသည္တုိ႔ကုိ ဘုရင့္ထံသုိ႔ လူလႊတ္ဆက္သေစကာ သူကေတာ့ အခစားမ၀င္ေတာ့ပဲ ရမည္းသင္းသုိ႔ ၿပန္ေလသည္။ မင္းႀကီးလည္း သူကုိပမာမခန္႔ဟု ဆုိကာ စိတ္မသက္မသာရွိေလသည္။ စည္းတၿပစ္အမတ္ႀကီး(ဖုိးရာဇာ) အား ေခၚ၍ တုိင္ပင္ကာ "သီလ၀ ငါ့ကုိ မခန္႔ၿငားေလသေလာ"

ဟု ေမးေတာ္မူရာ အမတ္ႀကီးက -
"အရွင္မင္းႀကီး ဆင္ၿခင္ေတာ္မူပါေလာ့။ ေရွးက ပေသနဒီေကာသလ
မင္းႀကီးတြင္ "သႏၱတိ" အမည္ရွိေသာ အမတ္ကုိ ရြာငယ္ဇနပုဒ္ကုိ
 ေအာင္ႏုိင္ရုံမွ်ၿဖင့္ ထီးၿဖဴေၿမွာက္ကာ မင္းစည္းစိမ္ကုိ ခုႏွစ္ရက္ေပးဖူး
ေလသည္။ ေယာက္မေတာ္ သီလ၀ကား လူမႈ၌ မေက်ပြန္။ ဘာသာေနတတ္သူၿဖစ္၍ ေၿခေတာ္ကုိဦးမခုိက္ေသာ္ၿငား အလုပ္ကုိ ဂရုစုိက္၍ လုပ္တတ္သူ ၿဖစ္ရကား အမ်က္ေတာ္မရွသင့္ပါ" ဟု
ေလွ်ာက္မွ အမ်က္ေတာ္ေၿပကာ သီလ၀ဆီသုိ႔ ဆုလာဘ္မ်ားစြာ
 ေပးပုိ႔ေလသည္။

ဤသုိ႔ တည္ႀကည္စကားနည္းေသာ သီလ၀သည္ တစ္သက္တာလုံးတြင္ သုံးႀကိမ္သာ ၿပဳံးသည္ ဟု ဆုိႀကေလသည္။

အခါတစ္ပါး ေတာသားတစ္ေယာက္သည္ ႀကက္လက္ေဆာင္ ဆက္
မည္ဟု သီလ၀အိမ္သုိ႔လာရာ သီလ၀ကုိ မၿမင္သၿဖင့္ ၿပန္ဆင္းသြား
ေလသည္။ သီလ၀၏ ဇနီးေစာပုလဲၿမင္လွ်င္
 "ငါသည္ သီလ၀၏ မယားၿဖစ္ပါလ်က္ ငါ့ကုိမဆက္ပဲ ၿပန္သြားေလ
သည္ ၊ ငါတုိ႔မိန္းမတုိ႔သည္ကား ေယာက်္ားတုိ႔ ဘုန္းကုိ မွီလ်က္
 အသက္ေမြးရေခ်သည္တကား"
ဟု သီလ၀ လာေသာအခါ ေရႊဖလားႏွင့္ ဆီး၍ ေၿခကုိေရေဆးေလ
သည္။ ထုိအခါသီလ၀က
 "ယေန႔ ငါ့မယား ထူးၿခားလွေပသည္တကား"
ဟု ၿပဳံးေတာ္မူ၏။

တစ္ခါကလည္း ၿမဳိ႕ထိပ္တြင္ ေနပူစာလွဳံေနခုိက္ ရဟန္းလူထြက္တစ္
ေယာက္သည္ ေခါင္းေပါင္းႏွင့္တြက္ က်ဳံးထဲေရငုပ္၍ ခ်ဳိးသည္ကုိ သီလ ၀ၿမင္လွ်င္ ရယ္ေလ၏။
ေနာက္ တစ္ႀကိမ္က ရမည္းသင္းၿမဳိ႕၀န္းက်င္သုိ႔ ရွမ္းစစ္သည္မ်ား
ေရာက္လာသည္ကုိ သီလ၀က ႀကက္ပြဲကမထ ဂရုမစုိက္ဘဲေန
ေလလွ်င့္ မယားၿဖစ္သူေစာပုလဲမွာ အလြန္စုိးရိမ္ကာ ဖုိသီဘတ္သီ၊ ဆံပင္ဖားလ်ား ႏွင့္ "ရန္သူအၿပည့္ ၿမဳိ႕ၿပင္က ရွိသည္ကုိ ဂရုမၿပဳပဲ ႀကက္ပြဲမွာသာ သုိ႔စင္ေနဘိ သေလာ" ဟု ေၿပးလာသည္ကုိ ၿမင္ရာ "ငါ့မယား ဗ်ာပါႀကီးလွေလတကား" ဟု ၿပဳံးရယ္ေလ၏။ ၿပီးမွ သူ၏ တပ္ႏွင့္ေဆးေဆးစြာထြက္တုိက္ရာ ေအာင္ၿမင္ေလ၏။ သီလ၀သည္ ထုိသုိ႔ေသာ လူမ်ဳိးပင္ၿဖစ္ပါေတာ့သည္။

ျမန္မာ႔ဂုဏ္ရည္ ရာဇ၀င္ဖတ္စာ - ဦးဖုိးက်ား
စံၿပဳထုိက္ေသာ ပုဂၢဳိလ္မ်ား - စုိးၿမင့္လတ္
ၿမန္မာ့စြယ္စုံက်မ္း

#ayesay
http://www.ayesay.com.mm/article/474

#ayesay #History
အၿခားစိတ္၀င္စားဖြယ္ သမုိင္းအေႀကာင္းအရာမ်ားကုိ ေအာက္ပါလင့္တြင္ သြားေရာက္ဖတ္ရႈ႕ႏုိင္ပါတယ္။
http://www.ayesay.com.mm/tags/history