သူေတာ္ေကာင္း၊ သူယုတ္မာ
သူေတာ္ေကာင္း အဂၤါသံုးပါး
(၁) သူေတာ္ေကာင္းဟာ ကုသိုလ္္ျဖစ္ေၾကာင္း ေကာင္းမႈကိုသာ ႀကံစည္တယ္၊
(၂) စကားေျပာတဲ့အခါမွာလည္း အျပစ္ကင္းတဲ့စကား၊ ကုသိုလ္္ျဖစ္ေၾကာင္း ေကာင္းတဲ့စကာားကိုသာေျပာဆိုတတ္တယ္၊
(၃) အလုပ္လုပ္တဲ့အခါမွာလည္း ကုသိုလ္္ျဖစ္ေၾကာင္း ေကာင္းမႈကိုသာ လုပ္တယ္။
သူယုတ္မာ အဂၤါသံုးပါး
(၁) သူယုတ္မာဟာ အကုသိုလ္္ျဖစ္ေၾကာင္း မေကာင္းမႈကိုသာ ႀကံစည္တယ္၊
(၂) စကားေျပာတဲ့အခါမွာလည္း အျပစ္မကင္းတဲ့စကား၊ အကုသိုလ္္ျဖစ္ေၾကာင္း မေကာင္းတဲဲ့စကာားကိုသာေျပာဆိုတတ္တယ္၊
(၃) အလုပ္လုပ္တဲ့အခါမွာလည္း အကုသိုလ္္ျဖစ္ေၾကာင္း မေေကာင္းတဲ့အလုပ္၊ အျပစ္မကင္းတဲ့ အလုပ္ကို လုပ္တယ္။
သူေတာ္ေကာင္းလကၡဏာေလးပါး
(၁) ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းေတြဟာ သူတစ္ပါးအျပစ္ကို ဘယ္ေတာ့မွ မေျပာဘူး၊ တစ္စံုတစ္ေယာင္က ေမးရင္ေတာင္ သိပ္မေျပာဘူး၊ နည္းနည္းပါးပါးပဲ ေျပာတယ္။
(၂) မိမိအျပစ္ကို ဘယ္သူကမွ မေမးတာေတာင္ ေျပာသင့္ရင္ ေျပာတယ္၊ ေမးတဲ့လူ ရွိရင္ေတာ့ မိမိအျပစ္ကို ျပည့္ျပည့္စံုစံု ၀န္ခံၿပီးေျပာတတ္တယ္။
(၃) သူတစ္ပါးရဲ႕ ဂုဏ္ေက်းဇူးကိုိ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဖို႔ရာ၀န္မေလးဘူး၊ ဘယ္သူမွ မေမးလည္း ေျပာတယ္။ ေမးရင္ေတာ့ျပည့္ျပည့္စံုစံုေျပာျပတယ္။
(၄) မိမိရဲ႕ ဂုဏ္ေက်းဇူးကို မေျပာလိုဘူး၊ လွ်ိဳ႕ ၀ွက္သိုသိပ္တတ္တယ္၊ သူမ်ားေမး လာရင္ေတာင္ အနည္းအက်ဥ္းသာ ေျပာတယ္။
သူယုတ္မာ လကၡဏာေလးပါး
(၁) သူယုတ္မာတို႔မည္သည္ သူတစ္ပါးရဲ႕ အျပစ္ကို ဘယ္သူကမွ မေမးဘဲလည္း ေျပာတယ္၊ ေမးရင္ေတာ့ ဒီထက္ပိုၿပီး ပံုႀကီးခ်ဲ႕ ၿပီး ေျပာတတ္တယ္။
(၂) ကိုယ့္အျပစ္ကိုက်ေတာ့ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ဖံုးထားတတ္တယ္၊ ေမးရင္ေတာင္မွ အနည္းငယ္ေလာက္သာ မေျပာမျဖစ္လို႔ ေျပာတယ္။
(၃) သူမ်ားရဲ႕ ဂုဏ္ေက်းဇူးကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုဖို႔က်ေတာ့ အလြန္၀န္ေလးတယ္၊ ေမးသူမရွိရင္ မေျပာဘူး၊ ေမးသူရွိမွ မေျပာရင္မေကာင္းတတ္လို႔ အနည္းအက်ဥ္းပဲ ေျပာတယ္။
(၄) ကိုယ့္ဂုဏ္ကိုက်ေတာ့ မေမးဘဲနဲ႔ေျပာဆိုခ်င္ၾကတယ္၊ ေမးတဲ့သူရွိရင္ေတာ့ ပိုပိုလိုလို ေျပာဆိုတတ္တယ္။
ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းရဲ႕ အရည္အခ်င္းမ်ား
ရတနာသံုးပါးနဲ႔ ကံတရားကို ယံုၾကည္တဲ့ (သဒၵါ) တရားနဲ႔ျပည့္စံုတယ္။
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈတို႔ကို မေမ့တဲ့(သတိ) နဲ႔ ျပည့္စံုတယ္။
မေကာင္းမႈကိုျပဳရမွာ သိပ္ရွက္တယ္(ဟီရိ)၊ မေကာင္းမႈကို ျပဳရမွာကိုလည္း သိပ္ေၾကာက္တယ္(ၾသတၱပၸ)။
အျပစ္ကင္းတဲ့ အၾကားအျမင္(သုတ) ႏွင့္လည္း ျပည့္စံုတယ္။
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈအတြက္ အားထုတ္တဲ့ (၀ီရိယ) လည္းရွိတယ္။
ရုပ္နာမ္ ဓမၼတို႔ရဲ႕ ျဖစ္ပ်က္ကို သိျမင္တဲ့ (ပညာ) လည္းရွိတယ္။
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈတို႔ကို မေမ့တဲ့(သတိ) နဲ႔ ျပည့္စံုတယ္။
မေကာင္းမႈကိုျပဳရမွာ သိပ္ရွက္တယ္(ဟီရိ)၊ မေကာင္းမႈကို ျပဳရမွာကိုလည္း သိပ္ေၾကာက္တယ္(ၾသတၱပၸ)။
အျပစ္ကင္းတဲ့ အၾကားအျမင္(သုတ) ႏွင့္လည္း ျပည့္စံုတယ္။
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈအတြက္ အားထုတ္တဲ့ (၀ီရိယ) လည္းရွိတယ္။
ရုပ္နာမ္ ဓမၼတို႔ရဲ႕ ျဖစ္ပ်က္ကို သိျမင္တဲ့ (ပညာ) လည္းရွိတယ္။
No comments:
Post a Comment