ရဟႏၱာ၏ စိတ္
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
တစ္ခုေသာ ညကာလ လေရာင္မွိန္ဖ်ဖ်ေအာက္မွာ အရွင္သာရိပုတၱရာကုိယ္ေတာ္ျမတ္
ဥေပကၡာျဗဟၼ၀ိဟာရသမာဓိ ပြားမ်ားေနပါတယ္။ ဦးေခါင္းရိတ္ၿပီးစျဖစ္ေတာ့
လေရာင္ေအာက္မွာ ဦးေခါင္းေတာ္ တလွပ္လွပ္ျဖစ္ေနတာေပါ့။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဘီလူးႏွစ္ေကာင္ဟာ ေကာင္းကင္ကေနျဖတ္သြားရင္း ရုိင္းစုိင္းတဲ့
တစ္ေကာင္က ေျပာင္လတ္ေနတဲ့ အရွင္သာရိပုတၱရာရဲ႕ ဦးေခါင္းကုိ တင္းပုတ္နဲ႔
ထုခ်င္စိတ္ျဖစ္တယ္။ သူငယ္ခ်င္းကုိ ေျပာတယ္။ "ငါ အဲဒီကုိယ္ေတာ္ရဲ႕ ေခါင္းကုိ
ရုိက္ခဲြခ်င္တယ္။" "ဟ မလုပ္ပါနဲ႔။ သူဟာ တကယ့္သူေတာ္ေကာင္းရဟန္းပါ။
တန္ခုိးအာႏုေဘာ္ၾကီးမားတယ္။ မင္းဒုကၡေရာက္လိမ့္မယ္။" "မသိဘူးကြာ
ငါစိတ္မထိန္းႏုိင္ေတာ့ဘူး" ေျပာေျပာဆုိဆုိနဲ႔ တင္းပုတ္နဲ႔
အရွင္သာရိပုတၱရာဦးေခါင္းကုိ ရုိက္လုိက္ပါေတာ့တယ္။ ရုိက္ခ်က္က
ျပင္းထန္လွတယ္။ ၇ ေတာင္ရွိတဲ့ ဆင္ကုိေတာင္ ေျမၾကီးထဲ ျမဳပ္၀င္သြားႏုိင္တယ္။
ေတာင္ထြတ္ၾကီးကိုေတာင္ အစိတ္အစိတ္အမြာမြာ ျဖစ္သြားႏုိင္တယ္။
ရုိက္ၿပီးၿပီးခ်င္းမွာပဲ ဘီးလူးဟာ ပူေလာင္မူေ၀ဒနာျပင္းစြာခံစားရၿပ
အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္မေထရ္ဟာ ဒိဗၺစကၡဳအဘိညာဥ္နဲ႔ ၾကည့္လုိက္ေတာ့
အရွင္သာရိပုတၱရာ ေခါင္းအရုိက္ခံရတာကုိ ျမင္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း သြားၿပီး
"ငါ့ရွင္ သာရိပုတၱရာ အဆင္ေျပရဲ႕လား"။ "ေျပပါတယ္။
အနည္းငယ္နာက်င္ရုံေလာက္ပါပဲ"။ ဒီေတာ့ အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္ဟာ အံ့ၾသမွင္သက္ၿပီး
"ထူးဆန္းပါဘိ။ ဒီေလာက္ရုိက္ခ်က္ျပင္းတာေတာင္ အဆင္ေျပတယ္၊ အနည္းငယ္ပဲ
နာက်င္တယ္လုိ႔ေျပာတယ္။"
အရွင္သာရိပုတၱရာကလည္း "ထူးဆန္းလွပါဘိ
အရွင္ေမာဂၢလာန္၊ တန္ခုိးၾကီးပါဘိ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဘီလူးကုိ ျမင္ႏုိင္တယ္။
ငါ့မွာမူ ေျမဘုတ္ဘီးလူးကုိေတာင္ မျမင္ႏုိင္"။
အဲဒီအခ်ိန္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ဟာ ဒိဗၺေသာတအဘိညာဥ္ျဖင့္ ရဟန္းႏွစ္ပါ ေျပာဆုိသံကုိ ၾကားေတာ္မူၿပီး ထုိသုိ႔ ဥဒါန္းက်ဴးရင့္ေတာ္မူပါတယ္။
"ရဟႏၱာရဲ႕စိတ္ဟာ ေက်ာက္ေတာင္နဲ႔တူတယ္။ မတုန္လႈပ္ဘူး။
တပ္စြန္းဖြယ္အာရုံတုိ႔၌ တပ္ျခင္းကင္း၏။ အမ်က္ထြက္ဖြယ္အာရုံတုိ႔၌
အမ်က္မထြက္။ ရဟႏၱာ၏ စိတ္ဟာ ထုိကဲ့သုိ႔ ပြားမ်ားထားတဲ့အတြက္ မည္သုိ႔လွ်င္
ဆင္းရဲကပ္ေရာက္ႏုိင္ပါမည္နည္း"ဟ
____________________________
Ashin Kavi Dhajasara ၏ စာမ်က္ႏွာမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
(ဗဟုသုတ ဟင္းေပါင္းအိုးႀကီး)
ရဟႏၱာ၏ စိတ္
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
တစ္ခုေသာ ညကာလ လေရာင္မွိန္ဖ်ဖ်ေအာက္မွာ အရွင္သာရိပုတၱရာကုိယ္ေတာ္ျမတ္ ဥေပကၡာျဗဟၼ၀ိဟာရသမာဓိ ပြားမ်ားေနပါတယ္။ ဦးေခါင္းရိတ္ၿပီးစျဖစ္ေတာ့ လေရာင္ေအာက္မွာ ဦးေခါင္းေတာ္ တလွပ္လွပ္ျဖစ္ေနတာေပါ့။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဘီလူးႏွစ္ေကာင္ဟာ ေကာင္းကင္ကေနျဖတ္သြားရင္း ရုိင္းစုိင္းတဲ့ တစ္ေကာင္က ေျပာင္လတ္ေနတဲ့ အရွင္သာရိပုတၱရာရဲ႕ ဦးေခါင္းကုိ တင္းပုတ္နဲ႔ ထုခ်င္စိတ္ျဖစ္တယ္။ သူငယ္ခ်င္းကုိ ေျပာတယ္။ "ငါ အဲဒီကုိယ္ေတာ္ရဲ႕ ေခါင္းကုိ ရုိက္ခဲြခ်င္တယ္။" "ဟ မလုပ္ပါနဲ႔။ သူဟာ တကယ့္သူေတာ္ေကာင္းရဟန္းပါ။ တန္ခုိးအာႏုေဘာ္ၾကီးမားတယ္။ မင္းဒုကၡေရာက္လိမ့္မယ္။" "မသိဘူးကြာ ငါစိတ္မထိန္းႏုိင္ေတာ့ဘူး" ေျပာေျပာဆုိဆုိနဲ႔ တင္းပုတ္နဲ႔ အရွင္သာရိပုတၱရာဦးေခါင္းကုိ ရုိက္လုိက္ပါေတာ့တယ္။ ရုိက္ခ်က္က ျပင္းထန္လွတယ္။ ၇ ေတာင္ရွိတဲ့ ဆင္ကုိေတာင္ ေျမၾကီးထဲ ျမဳပ္၀င္သြားႏုိင္တယ္။ ေတာင္ထြတ္ၾကီးကိုေတာင္ အစိတ္အစိတ္အမြာမြာ ျဖစ္သြားႏုိင္တယ္။ ရုိက္ၿပီးၿပီးခ်င္းမွာပဲ ဘီးလူးဟာ ပူေလာင္မူေ၀ဒနာျပင္းစြာခံစားရၿပ
အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္မေထရ္ဟာ ဒိဗၺစကၡဳအဘိညာဥ္နဲ႔ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ အရွင္သာရိပုတၱရာ ေခါင္းအရုိက္ခံရတာကုိ ျမင္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း သြားၿပီး "ငါ့ရွင္ သာရိပုတၱရာ အဆင္ေျပရဲ႕လား"။ "ေျပပါတယ္။ အနည္းငယ္နာက်င္ရုံေလာက္ပါပဲ"။ ဒီေတာ့ အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္ဟာ အံ့ၾသမွင္သက္ၿပီး "ထူးဆန္းပါဘိ။ ဒီေလာက္ရုိက္ခ်က္ျပင္းတာေတာင္ အဆင္ေျပတယ္၊ အနည္းငယ္ပဲ နာက်င္တယ္လုိ႔ေျပာတယ္။"
အရွင္သာရိပုတၱရာကလည္း "ထူးဆန္းလွပါဘိ အရွင္ေမာဂၢလာန္၊ တန္ခုိးၾကီးပါဘိ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဘီလူးကုိ ျမင္ႏုိင္တယ္။ ငါ့မွာမူ ေျမဘုတ္ဘီးလူးကုိေတာင္ မျမင္ႏုိင္"။
အဲဒီအခ်ိန္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ဟာ ဒိဗၺေသာတအဘိညာဥ္ျဖင့္ ရဟန္းႏွစ္ပါ ေျပာဆုိသံကုိ ၾကားေတာ္မူၿပီး ထုိသုိ႔ ဥဒါန္းက်ဴးရင့္ေတာ္မူပါတယ္။
"ရဟႏၱာရဲ႕စိတ္ဟာ ေက်ာက္ေတာင္နဲ႔တူတယ္။ မတုန္လႈပ္ဘူး။ တပ္စြန္းဖြယ္အာရုံတုိ႔၌ တပ္ျခင္းကင္း၏။ အမ်က္ထြက္ဖြယ္အာရုံတုိ႔၌ အမ်က္မထြက္။ ရဟႏၱာ၏ စိတ္ဟာ ထုိကဲ့သုိ႔ ပြားမ်ားထားတဲ့အတြက္ မည္သုိ႔လွ်င္ ဆင္းရဲကပ္ေရာက္ႏုိင္ပါမည္နည္း"ဟ
____________________________
Ashin Kavi Dhajasara ၏ စာမ်က္ႏွာမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
(ဗဟုသုတ ဟင္းေပါင္းအိုးႀကီး)
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
တစ္ခုေသာ ညကာလ လေရာင္မွိန္ဖ်ဖ်ေအာက္မွာ အရွင္သာရိပုတၱရာကုိယ္ေတာ္ျမတ္ ဥေပကၡာျဗဟၼ၀ိဟာရသမာဓိ ပြားမ်ားေနပါတယ္။ ဦးေခါင္းရိတ္ၿပီးစျဖစ္ေတာ့ လေရာင္ေအာက္မွာ ဦးေခါင္းေတာ္ တလွပ္လွပ္ျဖစ္ေနတာေပါ့။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဘီလူးႏွစ္ေကာင္ဟာ ေကာင္းကင္ကေနျဖတ္သြားရင္း ရုိင္းစုိင္းတဲ့ တစ္ေကာင္က ေျပာင္လတ္ေနတဲ့ အရွင္သာရိပုတၱရာရဲ႕ ဦးေခါင္းကုိ တင္းပုတ္နဲ႔ ထုခ်င္စိတ္ျဖစ္တယ္။ သူငယ္ခ်င္းကုိ ေျပာတယ္။ "ငါ အဲဒီကုိယ္ေတာ္ရဲ႕ ေခါင္းကုိ ရုိက္ခဲြခ်င္တယ္။" "ဟ မလုပ္ပါနဲ႔။ သူဟာ တကယ့္သူေတာ္ေကာင္းရဟန္းပါ။ တန္ခုိးအာႏုေဘာ္ၾကီးမားတယ္။ မင္းဒုကၡေရာက္လိမ့္မယ္။" "မသိဘူးကြာ ငါစိတ္မထိန္းႏုိင္ေတာ့ဘူး" ေျပာေျပာဆုိဆုိနဲ႔ တင္းပုတ္နဲ႔ အရွင္သာရိပုတၱရာဦးေခါင္းကုိ ရုိက္လုိက္ပါေတာ့တယ္။ ရုိက္ခ်က္က ျပင္းထန္လွတယ္။ ၇ ေတာင္ရွိတဲ့ ဆင္ကုိေတာင္ ေျမၾကီးထဲ ျမဳပ္၀င္သြားႏုိင္တယ္။ ေတာင္ထြတ္ၾကီးကိုေတာင္ အစိတ္အစိတ္အမြာမြာ ျဖစ္သြားႏုိင္တယ္။ ရုိက္ၿပီးၿပီးခ်င္းမွာပဲ ဘီးလူးဟာ ပူေလာင္မူေ၀ဒနာျပင္းစြာခံစားရၿပ
အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္မေထရ္ဟာ ဒိဗၺစကၡဳအဘိညာဥ္နဲ႔ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ အရွင္သာရိပုတၱရာ ေခါင္းအရုိက္ခံရတာကုိ ျမင္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း သြားၿပီး "ငါ့ရွင္ သာရိပုတၱရာ အဆင္ေျပရဲ႕လား"။ "ေျပပါတယ္။ အနည္းငယ္နာက်င္ရုံေလာက္ပါပဲ"။ ဒီေတာ့ အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္ဟာ အံ့ၾသမွင္သက္ၿပီး "ထူးဆန္းပါဘိ။ ဒီေလာက္ရုိက္ခ်က္ျပင္းတာေတာင္ အဆင္ေျပတယ္၊ အနည္းငယ္ပဲ နာက်င္တယ္လုိ႔ေျပာတယ္။"
အရွင္သာရိပုတၱရာကလည္း "ထူးဆန္းလွပါဘိ အရွင္ေမာဂၢလာန္၊ တန္ခုိးၾကီးပါဘိ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဘီလူးကုိ ျမင္ႏုိင္တယ္။ ငါ့မွာမူ ေျမဘုတ္ဘီးလူးကုိေတာင္ မျမင္ႏုိင္"။
အဲဒီအခ်ိန္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ဟာ ဒိဗၺေသာတအဘိညာဥ္ျဖင့္ ရဟန္းႏွစ္ပါ ေျပာဆုိသံကုိ ၾကားေတာ္မူၿပီး ထုိသုိ႔ ဥဒါန္းက်ဴးရင့္ေတာ္မူပါတယ္။
"ရဟႏၱာရဲ႕စိတ္ဟာ ေက်ာက္ေတာင္နဲ႔တူတယ္။ မတုန္လႈပ္ဘူး။ တပ္စြန္းဖြယ္အာရုံတုိ႔၌ တပ္ျခင္းကင္း၏။ အမ်က္ထြက္ဖြယ္အာရုံတုိ႔၌ အမ်က္မထြက္။ ရဟႏၱာ၏ စိတ္ဟာ ထုိကဲ့သုိ႔ ပြားမ်ားထားတဲ့အတြက္ မည္သုိ႔လွ်င္ ဆင္းရဲကပ္ေရာက္ႏုိင္ပါမည္နည္း"ဟ
____________________________
Ashin Kavi Dhajasara ၏ စာမ်က္ႏွာမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
(ဗဟုသုတ ဟင္းေပါင္းအိုးႀကီး)
No comments:
Post a Comment