လန္႔သြား၊ အံ႔သြား၊ ရွက္ရြံ႕သြားမိပါ၏

========================

သာမေဏေက်ာ္
 

အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ စာေရးလိုစိတ္ကို လႈပ္ႏိုိးလုိက္ပါ၏။ လႈပ္သြားမိပါ၏။ လန္႔ သြားမိပါ၏။ အံ႔သြားမိပါ၏။ ရွက္သြားမိပါ၏။ ရြံ႕သြားမိပါ၏။''အဲဒါက သူေ႒းသံုး၊ ေလးပိုင္းပိုင္းၿပီး သံုးရတယ္''တဲ႔။ မိန္႔လိုက္သည့္ ပုဂိၢဳလ္ကား-ပ႑ိတာရာမ ေရႊေတာင္ကုန္းသာသနာ႔ရိပ္သာဆရာေတာ္ႀကီး ျဖစ္ပါ၏။ ဘြဲ႕ေတာ္ကား အရွင္ပ႑ိတာဘိဝံသျဖစ္ပါ၏။ ေနရာကား ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ျပည္သူ႔ေဆး႐ံုႀကီးေပၚမွာ ျဖစ္ပါ၏။ သက္ေတာ္(၉၅)ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္ေသာ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ အသက္႐ွဴရတာ ပံုမွန္မဟုတ္၍ ေအာက္ဆီဂ်င္ပိုက္ျဖင့္ ႐ွဴေနရပါ၏။ အာရွေတာ္ဝင္ေဆး႐ံုမွ ေဆး႐ံုႀကီးသုိ႔ ေျပာင္းေရႊ႕ ၿပီးခါစေလး ရွိပါေသး၏။ ဆြမ္းဘုန္းေပးခ်ိန္ေရာက္ၿပီမုိ႔ လက္ေတာ္ေဆးကာ စတင္၍ ဘုန္းေပးေနပါၿပီ။ ေပက်န္ေသာအရည္ကုိ သုတ္သင္ဖုိ႔ တစ္႐ွဴးစကၠဴတစ္ရြက္ကို တစ္႐ွဴးဂ်ပ္ဘူးထဲမွ ဆြဲထုတ္၍ ဆရာေတာ္ႀကီးအနား စာေရးသူက ခ်ထားေပး လိုက္ပါ၏။ ခ်ေပးလိုက္ေသာအခါ မေမွ်ာ္လင့္္မိေသာ အထက္ပါစကားေလးကို ၾကားနာမွတ္သားလိုက္ရပါ၏။

အဲဒါက သူေ႒းသံုးတဲ႔၊ စာေရးသူက သူေ႒းသံုး သံုးလိုက္မိပါသေကာ။ တကယ္ေတာ႔ သူေ႒းက ပ႑ိတာရာမ ဆရာေတာ္ႀကီးတာ ျဖစ္ပါ၏။ ရန္ကုန္၊ ပဲခူး၊ သံလ်င္၊ ေထာက္ၾကန္႔၊ ျပင္ဦးလြင္၊ လွည္းကူး၊ ေမာ္လၿမိဳင္တုိ႔၌ ႀကီးက်ယ္ ခမ္းနားေသာ ပ႑ိတာရာမေရႊေတာင္ကုန္းသာသနာ႔ရိပ္သာတုိ႔ ရွိေနၾကေလရာ ဘုန္းကံႀကီးမားလွေသာ ဆရာေတာ္ႀကီးကသာ သူေ႒းျဖစ္ပါ၏။ သို႔ေသာ္ သူေ႒းသံုးမသံုးပါ။ သူေ႒းမဟုတ္ေသးေသာ စာေရးသူက သူေ႒းသံုး သံုး လိုက္မိတာကို ဆံုးမလုိ၍ေပေလာ။

ေလးပိုင္းပုိင္း၍ တစ္ပိုင္းကုိသာ သံုးလုိက္ပါ၏။ ဘုရားလက္ထက္ေတာ္က ခုနစ္ႏွစ္ၾကာ ေခါင္း
ကိုက္ေရာဂါခံစားရေသာ သာေကဗသူေ႒းကေတာ္ကို ေျပး၍သတိရသြားမိပါ၏။ ေခါင္းကုိက္ေရာဂါ
အတြက္ ေဆးဆရာ အေက်ာ္ အေမာ္ ဇီဝကစီမံေပးေသာ ေဆးျဖင့္ႏွာႏွပ္ေလရာ ပါးစပ္မွ ေထာပတ္ အန္ထြက္လာပါ၏။ ထုိေထာပတ္ကုိ "ကြၽန္"မကို ေထြးခံထဲမွ ဝါဂြမ္းျဖင့္ တုိ႔စုပ္ယူ ထားဖို႔ ခုိင္းခဲ့ပါ၏။ ဇီဝကက အံ႔အားသင့္သြား၏။ ''တန္ဖုိးႀကီးေသာ ေဆးတို႔ ျဖင့္ စီမံထားေသာ ေဆးျဖစ္၍ ပုိက္ဆံမေပးရင္ ဒုကၡပါပဲ။ ကပ္ေစးနဲလွေခ်လား'' ဟုေတြးကာ ဇီဝကမ်က္ႏွာပ်က္သြားမိပါ၏။ ထုိအရိပ္အကဲကို သိေသာ သာေက ဗသူေ႒းကေတာ္က ''ဆရာဇီဝက ဘာလုိ႔ မ်က္ႏွာပ်က္သြားရတာလဲ။ မ်က္ႏွာ မပ်က္ပါနဲ႔။ ေဆးကုခမနည္းေစရပါဘူး။ ဆရာဇီဝက.. ဒီေထာပတ္ကုိ ကြၽန္ေတြ၊ အလုပ္သမားေတြအတြက္ ေျခႏွယ္ဆီလုပ္လုိ႔လဲရပါတယ္။ ဆီမီးထြန္း ရာမွာ အသံုးျပဳလုိ႔လဲရပါတယ္။ ဒီေထာပတ္ကို အက်ဳိးရွိေအာင္ အသံုးခ်တတ္ ၾကရပါတယ္''ဟု ေျပာျပခဲ့ပါ၏။ ပစၥည္းၾကြယ္ဝခ်မ္း
သာလွေသာ ဤသာေကဗ သူေ႒းကေတာ္သည္ ပါးစပ္ထဲမွ အန္ထြက္လာေသာ ေထာပတ္ေလးကို အက်ဳိး ရွိရွိ အသံုးခ်တတ္ပါေပစြ။ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ပ႑ိတာရာမဆရာေတာ္ႀကီး၏ တစ္႐ွဴးစကၠဴေလး အသံုးျပဳပံုက သာေကဗသူေ႒းကေတာ္၏ ေထာပတ္အသံုး ခ်ပုံကို ေျပး၍ သတိရသြားမိေစပါ၏။ လုိအပ္ေသာ အတိုင္းအတာ အထိသာ သံုးစြဲပံုႏွင့္စပ္၍ အတုယူဖြယ္၊ လုိက္နာက်င့္သံုးဖြယ္ေကာင္းလွပါ၏။ အသံုးမွ်သာမဟုတ္ဘဲ အျဖဳန္းအထိ ေရာက္သြားမိတတ္ေသာ စာေရးသူတို႔အဖို႔ သတိျပဳဖြယ္ ဆင္ျခင္ဖြယ္ေကာင္းလွပါေပစြ။ ပစၥည္းတစ္ခုကို အက်ဳိးရွိရွိ၊ အတိုင္းအတာသိသိျဖင့္ အသံုးျပဳတတ္ဖို႔ လုိအပ္လွပါေပစြ။ အလဟႆ     အေလအလြင့္၊ ဗံုးေပါလေအာေတြ ေပါမ်ားေနေသးသမွ် ျမန္မာျပည္သူျပည္သား တို႔ သူေ႒းျဖစ္ဖို႔ အေရးႏွင့္ ေဝးေနၾကဦးမည္သာ။

အာရွေတာ္ဝင္ ေဆး႐ံုသို႔ ျပည္ပခရီးမွ ျပန္လာၿပီး ေနာက္ရက္ျဖစ္ေသာ (၇.၄.၂ဝ၁၆)ရက္ေန႔က စာေရးသူတုိ႔ ဆရာေတာ္ႀကီးထံ ဖူးေမွ်ာ္ကန္ေတာ႔သြားခဲ့ ၾကပါ၏။ က်န္းမာေရးဝန္ႀကီး ဦးျမင့္ေထြးႏွင့္ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီးဝန္ႀကီး ခ်ဳပ္ ဦးၿဖိဳးမင္းသိန္းတို႔ လာေရာက္ကန္ေတာ႔ကာ အစစအရာရာ အကုန္ တာဝန္ယူ၍ ေဆာင္ရြက္ေပးၾကပါမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဆရာဝန္ႀကီးေတြ အားလံုး စုေပါင္းတုိင္ပင္၍ အစြမ္းကုန္ ကုသေပးၾကပါမည္ျဖစ္ေၾကာင္း က်န္းမာေရးဝန္ ႀကီး ဦးျမင့္ေထြးက ႐ိုေသေလးျမတ္စြာေလွ်ာက္ထားပါ၏။ ''တတ္ကြၽမ္းတဲ႔ ပညာရွင္ေတြရဲ႕ အစီအမံအတုိင္းေပါ႔''ဟု ဆရာေတာ္ႀကီးက မိန္႔ပါ၏။
''အရွင္ဘုရား လုိတာရွိလည္း အမိန္႔ရွိပါဘုရား''ဟု ေလွ်ာက္ထားပါသည္။ ရန္ကုန္ျပည္သူ႔ေဆး႐ုံႀကီးသုိ႔ က်န္းမာေရးဝန္ႀကီး ဦးျမင့္ေထြး၊ ရန္ကုန္တုိင္း ေဒသႀကီးဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးၿဖိဳးမင္းသိန္းတုိ႔၏ အစီအမံျဖင့္ လြယ္ကူလ်င္ျမန္စြာ ေျပာင္းေရႊ႕လုိက္ရပါ၏။

''အဲဒါက သူေ႒းသုံး၊ ေလးပုိင္းပုိင္းၿပီးသုံးရတယ္''ဟူ၍ မိန္႔ေတာ္မူေသာ ပ႑ိတာရာမဆရာေတာ္ႀကီး၏ စကားက အမရပူရၿမိဳ႕မဟာဂႏၶာ႐ုံဆရာေတာ္ ႀကီး အရွင္ဇနကာဘိဝံသ၏ နံနက္ခင္းၾသဝါဒမ်ားကုိ စုေပါင္း ေရးသားထားေသာ အရွင္မေဟာသဓပ႑ိတ၏ စာအုပ္ထဲမွ ေအာက္ပါၾသဝါဒစကားေလးတုိ႔ကုိ လည္း သတိရလာမိျပန္ေစပါ၏။

ဘယ္ေနရာမ်ဳိးမဆုိ ေခြၽတာတယ္၊ ေခြၽတာတယ္ဆုိတာ ႏွေျမာလုိ႔ မဟုတ္ ဘူး။ ပစၥည္းကုိ သူ႔ေနရာနဲ႔သူ သုံးတတ္စြဲတတ္တာဟာ ေခြၽတာတာပဲ။ ဘုန္းႀကီး က မီးကိုအလကား ဖြင့္ထားရင္ႏွေျမာတယ္။ ကုန္သင့္လုိ႔ကုန္တာက အေၾကာင္း မဟုတ္ဘူး။ မကုန္သင့္ဘဲ အလကားေလွ်ာက္ကုန္ေနတာကေတာ႔ အက်ဳိးမရွိ ဘူး။ ဘာတဲ့လဲ။

တုိ႔ျမန္မာေတြက အက်ဳိးမမ်ားတဲ့ေနရာေတြမွာ အကုန္အက်ေတြက မ်ားေနရင္ ဆင္းရဲမွာေပါ့။

စာေရးသူ Oppositeye myanmar