မင္းသိခၤ(စာေရးဆရာ)

 

မင္းသိခၤ [အသံထြက္မွာ (မင္းသိန္ခ)]။ ျမန္မာ အမ်ဳိးသား စာေရးဆရာတစ္ဦး၏ ကေလာင္အမည္ျဖစ္သည္။ မင္းသိခၤသည္ တီထြင္ႀကိဳးပမ္းမႈရွိေသာ / ၀တၱဳ အတိုအရွည္မ်ားကို ႏိုင္နင္းစြာဖဲြ႕ႏိုင္ေသာ စာအေရးအသား ေကာင္းသူတစ္ဦးလည္းျဖစ္သည္။ စိတ္ကူးအထင္အျမင္ ေျပာင္းလဲျခင္းမွအစျပဳၿပီး (အတတ္ပညာမ်ား) (လက္ေတြ႔ ရုပ္၀တၱဳမ်ား) (ေအာင္ျမင္ေပ်ာ္ရႊင္မႈမ်ား) ရရွိႏိုင္ပံု ကဲ့သို႔ စိတ္ပညာသေဘာတရားမ်ားကို (ပုဏၰားဘကြန္း) (ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ေမာင္ဘခ်စ္) (ျပည္ႀကီးမ႑ိဳင္ျမႀကီး) စသည့္ဇာတ္လမ္းမ်ားေရးဖဲြ႕ရင္း ကၽြဲကူးေရပါသေဘာ မိတ္ဆက္ပညာေပးခဲ့သည္။

သရုပ္ပီျပင္ေသာ ဇာတ္ေကာင္စရိုက္မ်ား ေရးသားႏိုင္ရန္ လူ႔စရိုက္လူ႕သဘာ၀မ်ားကို မွတ္တမ္းျပဳစုထားေသာ အေလ့ တီထြင္က်င့္သံုးခဲ့သည္ဟု သိရၿပီး အမွန္တစ္ကယ္လည္း မူေသ စရိုက္ရွိဇာတ္ေကာင္မ်ား ဖန္တီးကာ ဆဲြေဆာင္မႈရွိေသာ ၀တၱဳမ်ားေရးသားႏိုင္ခဲ့ပါသည္။

စာေရးဆရာ မင္းသိခၤကို ၁၉၃၉ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ ၂၅ ရက္ေန႕၌ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕၊ တာေမြၿမဳိ႕နယ္၊ ေက်ာက္ေျမာင္းရပ္ကြက္၊ ဘုိးလိန္းလမ္းတြင္ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ မိဘမ်ားမွာ ပန္းခ်ီဆရာ ဦးစံ႐ွိန္ႏွင့္ ေဒၚတင္တုိ႕ျဖစ္သည္။ ေမြးခ်င္းေျခာက္ေယာက္ အနက္ အၾကီးဆံုးသားျဖစ္ျပီး အမည္ရင္းမွာဦးေအာင္ထြန္း ျဖစ္သည္။

ပညာေရး

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕စိန္ေပါလ္ေက်ာင္း(ယခုအ.ထ.က(၆)ဗိုလ္တေထာင္)တြင္ စတင္ပညာသင္ၾကားသည္။ ေအဗီေကာလိပ္ေက်ာင္း၌ ဆယ္တန္းအထိပညာသင္ယူသည္။
 

စာေပေရးသားျခင္း

ေက်ာင္းသားဘဝကပင္ စာေပမ်ားကို စတင္ေရးသားခဲ့ပါသည္။ ၁၉၆၉ တြင္ မင္းသိခၤဟူေသာ အမည္ကိုခံယူၿပီးေနာက္ ဆားပုလင္းႏွင္းေမာင္ဟူေသာ ဇာတ္ေကာင္ကို ဇာတ္လိုက္ထား၍ စုံေထာက္ဝတၳဳမ်ား ေရးသားခဲ့ရာ မင္းသိခၤဟူေသာ အမည္ကို ပရိသတ္ တျဖည္းျဖည္း သိလာခဲ့သည္။

 

အလုပ္အကိုင္

၁၉၅၈ ခုႏွစ္၌ တပ္မေတာ္သို႔ဝင္ေရာက္ အမူ႔ထမ္းခဲ့သည္။ ၅ ႏွစ္ၾကာ အမွုထမ္းခဲ့ၿပီးေနာက္ တပ္မေတာ္မွထြက္ၿပီး ေခ်ာက္ၿမိဳ႕တြင္ ေနထိုင္ခဲ့ပါသည္။ ေခ်ာက္ၿမိဳ႕တြင္ ဆီစက္ ညေစာင့္ဘဝ၊ စပါးအင္စပက္ေတာ္ဘဝ၊ ဆန္စက္မန္ေနဂ်ာ ဘဝတို႔ျဖင့္ က်င္လည္ခဲ့သည္။ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာစာေပေလာကတြင္ အေအာင္ျမင္ဆုံးျဖစ္ခဲ့သည့္ မႏုစာရီ လုံးခ်င္းဝတၳဳႀကီးကို စတင္ထုတ္ေဝခဲ့သည္။ အႀကိမ္ႀကိမ္ထုတ္ေဝခဲ့ရၿပီး ဂ်ပန္ဘာသာ သို႔လည္း ျပန္ဆိုျခင္းခံရသည္။ ဆရာႀကီးေရးေသာ အျခားဝတၳဳဇာတ္လိုက္မ်ားမွာ ပုဏၰားဘကြန္း၊ စေနေမာင္ေမာင္ တို႔ျဖစ္သည္။ ၁၉၇၈ မွ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္း လုံးခ်င္းဝတၳဳေပါင္း ၇၀ ေရးသားခဲ့သည္။

 

 ေဗဒင္ေဟာျခင္း

၁၉၆၉ ခုႏွင္စ္တြင္ ရွမ္းျပည္နယ္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕၌ ေဗဒင္ဆရာဘဝကို စတင္ခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ မင္းသိခၤဟူေသာ အမည္ကို ခံယူခဲ့သည္။ ၁၉၇၈ တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၌လည္း ေဗဒင္မ်ားစတင္ ေဟာခဲ့သည္။ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂၅ ရက္ ညသန္းေခါင္အခ်ိန္တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ သုဝဏၰေနအိမ္မွ မဟာဂႏၶာရီခရီးအဓိဌာန္ ၃ ႏွစ္ခရီး ထြက္ခြာခဲ့သည္။ ခရီးမွအျပန္တြင္ ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕အစြန္ရွိ အယူေတာမဂၤလာၿခံဝင္းက်ယ္ႀကီးတြင္ တပည့္ေပါင္းမ်ားစြာႏွင့္ အတူေနထိုင္ခဲ့သည္။

 

စာေရးဆရာဘဝ

၁၉၇၅ ခုႏွစ္တြင္ မင္းသိခၤ ကေလာင္ အမည္ျဖင့္ ဆားပုလင္းႏွင္းေမာင္ စံုေထာက္၀တၴဳမ်ားကို ေရးသားခဲ့သည္။ မႏုစာရီ လံုးခ်င္း၀တၴဳကို ပထမအၾကိမ္ ထုတ္ေ၀ရာတြင္ ေအာင္ျမင္မႈမရရွိေပ။ ဒုတိယအၾကိမ္ထုတ္ေ၀ေသာအခါမွ ေအာင္ ျမင္မႈရရွိခဲ့သည္။ ပုဏၰားဘကြန္း ႏွင့္စေနေမာင္ေမာင္ ၀တၴဳမ်ားလည္းထြက္ရွိကာ လူၾကိဳက္မ်ားခဲ့သည္။

ဆရာႀကီးမေသဆံုးမီ ေနာက္ဆံုးထြက္ခဲ့သည့္စာအုပ္မ်ားမွာ မကြယ္လြန္မီတစ္လခန္႔က လာဘ္မိုးေဆြစာအုပ္တိုက္မွ ျမရာေရႊျပည္မင္းသမီး လံုးခ်င္းဝထၱဳ၊ မရမ္းတလင္းစာအုပ္တိုက္မွ ယၾတာေခ်နည္းစာအုပ္၊ ၿပံဳးပန္းတရာစာအုပ္တိုက္မွ ထီးထိုးနည္း စာအုပ္မ်ား ျဖန္႔ေဝခဲ့ၿပီး ဆက္လက္ထုတ္ေဝရန္ စာေပစီစစ္ေရးမွ ခြင့္ျပဳသည့္စာအုပ္မ်ား က်န္ခဲ့ေသးသည္။

၁၉၇၆ မွ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္း လုံးခ်င္းစာအုပ္ စုစုေပါင္း အုပ္ေရ ၇၀ ေက်ာ္ေရးသား ထုတ္ေ၀ခဲ့သည္။

 

ဦးစီး ထုတ္ေဝ

ဦးစီးထုတ္ေဝေသာ ဂ်ာနယ္ မဂၢဇင္းမ်ားမွာ ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္သည္။

မေနာမယဂႏၻီရဂ်ာနယ္၊

မေနာၾကာျဖဴမဂၢဇင္း၊

မဟာၿမိဳင္ မဂၢဇင္း၊

မႏုစာရီ မဂၢဇင္း၊

ျမရီသီတာ မဂၢဇင္း ႏွင့္

ေရာင္ျပန္ မဂၢဇင္း

မင္းသိခၤႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး

မင္းသိခၤသည္ ၁၉၆၅ မွ ၁၉၇၀ အထိ အင္းစိန္ေထာင္တြင္ အက်ဥ္းက်ခံခ့ဲရသည္။ ထုိအေၾကာင္းအရာႏွင့္ပတ္သက္၍ ဆရာမင္းသိခၤက အုိင္ဒီယာမဂၢဇင္း (၂၀၀၄ ဇန္န၀ါရီလထုတ္)တြင္ ေအာက္ပါအတုိင္း ေျပာျပထားသည္။ “ၿငိမ္္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပဲြေတြ လုပ္တယ္ေလ၊ အစုိးရနဲ႔ ေသာင္းက်န္းသူနဲ႔ လုပ္တ့ဲအခါမွာ ကုိယ္က ၾကားထဲက တရားေဟာတယ္။ အဲဒီတုန္းက ျပည္သူ႔ေကာ္မတီဆုိတာ ေပၚၿပီေလ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ပါ။ လူႀကီးေတြ အညႊန္းေတြအတုိင္း တရားလုိက္ေဟာတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလည္း ၿပီးေရာ ေသာင္းက်န္းသူက ေတာထဲျပန္တယ္၊ ကုိယ္တုိ႔က ျပန္စရာ မရိွဘူး။ ဆဲြကုတ္လုိက္တာေပါ့။”

မင္းသိခၤ၏ ေနာက္ဆုံးႏွစ္မ်ားတြင္ ေဗဒင္ေမးသည့္ပရိသတ္မ်ားႏွင့္ ကင္းေ၀းေစေရးအတြက္ ရန္ကုန္တုိင္း၊ ေမွာ္ဘီၿမိဳ႔နယ္၊ မရမ္းတလင္းေက်းရြာတြင္ သြားေရာက္ေနထုိင္ခ့ဲသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ၎ေနထုိင္ရာ အယူေတာ္မဂၤလာၿခံတြင္ ေဗဒင္ပရိသတ္မ်ား အဆက္မျပတ္ ခ့ဲေပ။ “ႏုိင္ငံေရး ေထာင္ထြက္ေတြ သူ႔ဆီသြားရင္ ေဗဒင္ေမးမယ့္လူေတြၾကားမွာ တန္းစီေစာင့္စရာမလုိဘူး၊ သူတပည့္ကုိ ေဂၚႏုိက္ (၅ည)လုိ႕ေျပာခုိင္းရင္ ခ်က္ခ်င္းေခၚေတြ႔တယ္” ဟု ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေဟာင္းတဦးက ဆုိသည္။

၁၉၈၈ ခုႏွစ္ လူထုလႈပ္ရွားမႈအတြင္း ေဟာေျပာခ်က္မ်ားေၾကာင့္ စစ္အစုိးရက မင္းသိခၤကုိ အင္းစိန္ေထာင္အတြင္းသုိ႔ ထပ္မံပုိ႔ေဆာင္ခ့ဲသည္။ (ရွစ္ဂဏန္းႏွင့္ ပါတ္သက္ၿပီးယံုၾကည္စဲြလမ္းမႈ တစ္မ်ဳိးရွိေနသူ မင္းသိခၤသည္ ၁၉၈၈ ေႏွာင္းပိုင္းကလည္း ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ေရွ႕ေရးအလားအလာအခ်ိဳ႕ကိုထင္ရွားျပတ္သားစြာ သိျမင္ထားသူတစ္ဦးပမာ ေျပာဆိုလုပ္ကိုင္ခဲ့ဖူးေၾကာင္းႏွင့္ အေၾကာင္းမတိုက္ဆိုင္စြာ ဒုကၡဆင္းရဲေတြ႕ႀကံဳရရွာေၾကာင္း သိမီသူမ်ားကေျပာၾကသည္။)

ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အေျခအေနႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဆရာမင္းသိခၤ၏ (အသစ္တဖန္) ေျပာၾကားခ်က္ကုိ ၎၏ တပည့္ ျဖစ္သူ ဆရာ ဇင္ေယာ္နီက “ျမန္မာႏုိင္ငံ ေကာင္းခါနီးၿပီ။ အဲဒါကို သူမီခ်င္ေသးတယ္၊ ၾကည့္ခ်င္ ေသးတယ္ဆိုတဲ့စကားမ်ဳိး သူေျပာပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ (၁) လ၀န္းက်င္ေလာက္က ေျပာသြားတာ” ဟုေျပာသည္။

 

မဟာဂႏၶရီခရီးစဥ္

ဂမၺီရ နည္းတုိ႔ျဖင့္ ေဗဒင္ေဟာၾကားေသာ မင္းသိခၤ

မဟာဂႏၶာရီအဓိ႒ာန္ သံုးႏွစ္ခရီးထြက္ခြာျခင္းကို ၁၉၉၇ ခုႏွစ္မတ္လ၂၅ရက္ေန႕တြင္စတင္သည္။ ဂႏၶာရီခရီးစဥ္အျပီးတြင္ ရန္ကုန္တိုင္း၊ ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕စြန္ရွိ၊ မရမ္း တလင္းအယူေတာ္မဂၤလာျခံတြင္ေနထိုင္သည္။

 

ပါရဂူဘြဲ႔ရရွိျခင္း

အိႏၵိယႏိုင္ငံ ကာလကတၱား တကၠသိုလ္က ေပးအပ္သည့္ ႐ိုးရာေဗဒင္ပညာ ပါရဂူဘြဲ႔ႏွင့္ ျမန္မာမင္း (၁၂၂) ပါး၏ကံၾကမၼာ က်မ္းစာအုပ္ျဖင့္ နကၡတ္ေဗဒပါရဂူဘြဲ႔ (၂) ခုရရွိထားၿပီး ဆုသြားေရာက္ လက္ခံ မရယူခင္ ကြယ္လြန္သြားျခင္းျဖစ္သည္။

ဘဝေနာက္ဆံုးအခ်ိန္

ႏွလံုး၊ ေသြးတိုး၊ ဆီးခ်ဳိ ေရာဂါမ်ား ခံစားေနရသူ မင္းသိခၤသည္ ဇူလုိင္ (၄) ရက္က ေဆး႐ံုတက္ ေရာက္ကုသခဲ့ရၿပီး ဆီးေၾကာပိတ္ကာ ေျခေထာက္ ျဖတ္ရမည့္ အေျခအေနႏွင့္ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရေသာ္လည္း က်န္းမာေရး ျပန္ေကာင္းလာကာ (၁၅) ရက္ေန႔ကမွ ေဆး႐ံုမွ ျပန္ဆင္းလာခဲ့သည္။ ၂၀၀၈ ၾသဂုတ္လ ၁ ရက္ေန႕၊ နံနက္ ၆ နာရီ ၂ မိနစ္အခ်ိန္က ရန္ကုန္ျမိဳ႕ရွိ သုခကမၻာအထူးကုေဆးခန္းတြင္ ကြယ္လြန္သည္။

မင္းသိခၤ၏ တပည့္ရင္းတဦးျဖစ္သူ မင္းသိမ္းခိုင္က မင္းသိခၤ၏ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ “ေဆး႐ံုကေန ျပန္ဆင္းလာၿပီးေတာ့ ၿခံကို ျပန္ေရာက္လာတယ္။ မေန႔က မနက္ကမွ ထူးထူးဆန္းဆန္း စကားေတြေျပာတယ္။ ငါ ထြက္ေတာ့ မယ္တဲ့။ ငါ့အခန္းထဲကို ပို႔တဲ့။ အခန္းထဲ ေရာက္တာနဲ႔ ငါၿပီးၿပီတဲ့။ အဲလို႔ေျပာၿပီး အခန္းထဲ ၀င္သြား တယ္။ ဒီေနာက္ ႐ုတ္တရက္ အေျခအေနဆိုးလာလို႔ မေန႔ကမနက္က ေဆးခန္းကို ပို႔လိုက္တာ။ (၁) ရက္ပဲၾကာတယ္ ႏွလံုးရပ္ၿပီး ဆံုးသြားတာ” ဟု ဆိုသည္။

၂၀၀၈ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၅ရက္ေန႕ နံနက္ ၁၁ နာရီအခ်ိန္တြင္ ေရေ၀းသုႆန္၌ဂူသြင္းသျဂိၤဳလ္သည္။ ဆရာႀကီးကြယ္လြန္ခ်ိန္တြင္ ဇနီးေဟာင္း ေဒၚေအးေအး၊ သားျဖစ္သူ ေမာင္ေမာင္သစ္၊ ညီျဖစ္သူ ဝင္းေဇာ္(သစ္ေတာ)ႏွင့္ ညီမတဦးတို႔သာ က်န္ရစ္ခဲ့သည္။

 

မင္းသိခၤ၏ထင္ရွားေသာစာအုပ္အခ်ိဳ႕

၁။ မႏုစာရီ(၁၉၇၆)

၂။ ဆားပုလင္းႏွင္းေမာင္ႏွင့္ပိတုန္းသံုးေကာင္(၁၉၇၇)

၃။ ဆားပုလင္းႏွင္းေမာင္ႏွင့္ေခါင္းျမီးျခံဳလံုပါေပ့(၁၉၇၈)

၄။ ဆားပုလင္းႏွင္းေမာင္ႏွင့္ျမိဳင္ရာဇာတာေတ(၁၉၇၈)

၅။ ပုဏၰားဘကြန္း(၁၉၇၈)

၆။ စေနေမာင္ေမာင္(၁၉၇၉)

၇။ ဆားပုလင္းႏွင္းေမာင္ႏွင္မတစ္ေထာင္တစ္ေကာင္ဖြား(၁၉၇၉)

၈။ ဆားပုလင္းႏွင္းေမာင္ႏွင့္မမင္းျဖဴမွန္မွန္ေျပာ(၁၉၇၉)

၉။ ပေရာ္ဖက္ဆာေဒါက္တာဆိတ္ဖြား(၁၉၈၀)

၁၀။ ျပည္ၾကီးမ႑ိဳင္ျမၾကီး(၁၉၈၀)

၁၁။ ဆားပုလင္းႏွင္းေမာင္ႏွင့္ပ်ားစြဲေသာမုတ္ဆိတ္(၁၉၈၁)

၁၂။ ပက္ထရစ္ေရႊေဂါင္း(၁၉၈၁)

၁၃။ ဆားပုလင္းႏွင္းေမာင္ႏွင့္ဗိုက္ပူသူေတာ္(၁၉၈၂)

၁၄။ ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ေမာင္ဘခ်စ္(၁၉၈၂)

၁၅။ ဆားပုလင္းႏွင္းေမာင္ႏွင့္မိုက္ခဲေက်ာက္ပြင့္(၁၉၈၃)

၁၆။ မသြားမီကေရာက္ႏွင့္သည္(၁၉၈၃)

၁၇။ ေပ်ာ္ပါတယ္ ေမာင္ျပည္သိမ္း(၁၉၈၃)

၁၈။ ဆားပုလင္းႏွင္းေမာင္ႏွင့္ဘမ်ိဳးဘိုးတူဗယ္သန္ဘမွန္(၁၉၈၄)

၁၉။ ျပည္ေတာ္၀င္စေနေမာင္ေမာင္(၁၉၈၄)

၂၀။ ေမာင္မင္းၾကီးသားေမာင္ျမေဖ(၁၉၈၄)

၂၁။ ဆားပုလင္းႏွင္းေမာင္ႏွင့္ ျမကြၽန္းေပၚကေမ်ာက္သံုးေကာင္(၁၉၈၅)

၂၂။ ဆားပုလင္းႏွင္းေမာင္ႏွင့္ျမိဳင္မဟာမျမေလး(၁၉၈၆)

၂၃။ ဘာဘာဘာမွမသိဘူး(၁၉၈၆)

၂၄။ မာလိန္မွဴးထူးစိန္(၁၉၈၆)

၂၅။ စေနေမာင္ေမာင္ႏွင့္ပါပလူမ်ိဳးကိုးဆယ့္ကိုး(၁၉၈၇)

၂၆။ ၀တၲဳတိုေပါင္းခ်ဳပ္ အမွတ္(၁)

၂၇။ ၀တၲဳတိုေပါင္းခ်ဳပ္ အမွတ္(၂)

၂၈။ ေျပာထံုးျဖစ္ေအာင္ငနက္ေခါင္(၁၉၈၈)

၂၉။ သူေတာ္စင္မေလးပုဏၰရိက(၁၉၈၈)

၃၀။ မဟာျမိဳင္ခရီးသည္(၁၉၉၃)

၃၁။ ဆားပုလင္းႏွင္းေမာင္ႏွင့္ဘုမၼာ၀တီအရႈပ္ေတာ္ပံု(၁၉၉၄)

၃၂။ မုတ္ဆိတ္ျဖဴႏွင့္အျခား၀တၲဳတိုမ်ား(၁၉၉၄)

၃၃။ ေ၀ဒေမာင္ေမာင္(၁၉၉၄)

၃၄။ တူေသာ၀တၲဳတိုမ်ားေပါင္းခ်ဳပ္(၁၉၉၅)

၃၅။ ပုဂံသားေမာင္ဘေမာ္(၁၉၉၅)

၃၆။ မေနာမယဖက္ဖူးေယာင္(၁၉၉၅)

၃၇။ မေနာမယျမသက္လွယ္(၁၉၉၅)

၃၈။ မေနာမယလက္ေဆာင္ အမွတ္(၁) (၁၉၉၅)

၃၉။ မေနာမယလက္ေဆာင္ အမွတ္(၂) (၁၉၉၅)

၄၀။ ပတၲျမားမိုး(၁၉၉၆)

၄၁။ မေနာမယပုတီး(၁၉၉၆)

၄၂။ မေနာမယလက္ေဆာင္ေပါင္းခ်ဳပ္(၁၉၉၆)

၄၃။ ဖီလိုဆိုဖာဦးျမသာ(၁၉၉၇)

၄၄။ ေျမေလွ်ာက္၀ိဇၨာေရႊျမသာ(၁၉၉၇)

၄၅။ တားေရာ့ေဟာနည္း(၂၀၀၁)

၄၆။ မတတ္ပါ့(၂၀၀၂)

၄၇။ ေမာင့္ညိဳေခ်ာ(၂၀၀၂)

၄၈။ဆားပုလင္းႏွင္းေမာင္ႏွင့္ေသေသာသူသည္သုႆ     န္သို႕သြားသည္(၂၀၀၂) (ဒုတိယအႀကိမ္ျဖစ္မည္၊ ၁၉၈၀ ၀န္းက်င္ကပံုႏိွပ္ေသာ စာအုပ္ေဟာင္းကို ဖတ္ရႈရဖူးသည္။)

၄၉။ မေအာင္ရင္

၅၀။ ျမိဳင္ေဟ၀န္

၅၁။ မိုးနဲ႕ေျမ

(တစ္ပဲြစားဦးေႏွာ) (မင္းဂြတ္သီးသံုးလံုး) စေသာရုပ္ျပ ဇာတ္လမ္းအခ်ဳိ႕လည္းထုတ္ေ၀ဖူးသည္။ (စတုမဟာရာဇ္) ဟူေသာ တိပ္ေခြအသံသြင္းဇာတ္လမ္းေခြလည္း ထြက္ရွိဖူးသည္။

 

 Tin Maung Hlaing