ဇူလိုင္ဆယ့္ကိုး၊ တပ္လွန္႔ႏွိဳးသည္၊
ဒုိ႔မ်ိဳးစဥ္ဆက္တိုင္သတည္း။
မိုးရက္မိုးခါ၊ ျဖစ္ေလပါလည္း၊
ရွဳသာျမင္ကြင္း၊ နံနက္ခင္းႏွင့္၊
ယင္းသည့္စေန၊ ၿဂိဳလ္ဆိုးေမႊခဲ့။
တြင္းဝန္ရံုးဆီ၊ ဆယ္နာရီႏွင့္၊
စြန္းသည္ဟုိဘက္၊ နာရီဝက္တြင္၊
ျပည္တြက္ေရးရာ၊ မ်ားဝန္တာကို၊
ျဖာျဖာတနည္း၊ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးတို႔၊
စုစည္းတေထြ၊ ေဆြးေႏြးေနစဥ္....။
ဂ်စ္ကားစိမ္းမွ၊ ဆင္းသက္ၾကၿပီး၊
လက္မွေတာ္မီ၊ စတင္းခ်ီလ်က္၊
တပ္မည္နံပါတ္၊ 'ဆယ့္ႏွစ္'မွတ္သည့္၊
စစ္တပ္ဝတ္စံု၊ အေရၿခံဳတို႔၊
စုၿပံဳတက္သြား၊ မိနစ္ျခားဝယ္....။
နားကြဲမတတ္၊ ဒလစပ္လွ်င္၊
ပစ္ခတ္ဆူညံ၊ ေသနတ္သံတို႔၊
မိုးယံကိုေဖါက္၊ ေလဝယ္ေႏွာက္သည္....၊
ထက္ေအာက္ဝန္းက်င္ တုန္သတည္း။
က်ည္ပြင့္သံလည္း....၊
မိုးယံကုိဖြင့္၊ ေလဝယ္လြင့္သည္၊
ယမ္းပြင့္ယမ္းခိုး ေဝသတည္း။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ျပည့္ခ်စ္ပန္းႏွင့္၊
ေခါင္နန္းစာဆို၊ ဦးဘခ်ိဳျပင္၊
ၾကည္ညိဳဆပြါး၊ ဒုိ႔အားထားသည့္၊
ေစာ္ဘြားမိုင္းပြန္၊ လူရည္ခၽြန္လွ၊
သခင္ျမႏွင့္....၊
တကြတူၿပိဳင္၊ မန္းဘခိုင္....၊
ႀကိဳင္လွိဳင္သတင္း၊ ဦးဘဝင္း....၊
ပ်ံ႕သင္းဂုဏ္ျဒပ္၊ ဦးရာဇတ္တို႔၊
ပစ္ခတ္ခံရ၊ ေဆာင္ခန္းမဝယ္၊
လဲက်သက္ဆံုး၊ ေသြးနီဖံုးသည္....၊
ဆံုးရွံဳးခဲ့ရ ေလၿပီတကား။
ဤသတင္းလွ်င္၊
ခ်က္ခ်င္းပ်ံ႕သြား၊ ျပည္သူ႕နားသို႔၊
သိၾကားမၾကာ၊ ျပည္လံုးမွာလည္း၊
သည္းညွာပ်က္ျပဳန္း၊ ႀကိမ္မီးအံုးသို႔၊
ယူက်ံဳးမရ၊ မ်က္ရည္က်ခဲ႔....၊
တသႏွေျမာ၊ အေသေစာဟု၊
ေသာကလွိဳက္ဖို၊ ရွိဳက္ငင္ငိုမိ၊
ရက္ကိုလစား၊ ခ်ိန္ေတြမ်ားသည္၊
ခုကား ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္ တိုင္ခဲ့ၿပီ။
ျပည့္လြတ္လပ္ေရး၊ အသက္ေပး၍၊
စေတးခံသြား၊ ေခါင္းေဆာင္မ်ားတြက္၊
ဒို႔ကားတဖန္၊ ေဆာင္ရြက္ရန္ကား၊
မိျမန္အတြက္၊ စြမ္းသည့္ဘက္မွ၊
ဆထက္ႀကိဳးကုတ္၊ အားမာန္ထုတ္၍၊
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခ်မွတ္၊ လမ္းစဥ္ျမတ္ကို၊
က်င့္အပ္လိုက္နာ၊ သြားရန္သာတည္း။
ဆယ့္ကိုးဇူလိုင္၊ မေမ႔ႏိုင္တည့္။
ဇူလိုင္ဆယ့္ကိုး၊ တပ္လွန္႔ႏွိဳးသည္....၊
ဒို႔မိ်ဳးစဥ္ဆက္ တိုင္သတည္း။
ထြဏ္းေနႏြယ္
(၁၉၆၄ ခု၊ အာဇာနည္ေန႔ အထိမ္းအမွတ္ထုတ္ေဝသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကဗ်ာမ်ား စာအုပ္မွ)
