တြယ္ရာမဲ႔႔ ငါဘ၀ ေလလြင့္ရြက္ေၾကြလို
ခက္ေဗြတာ မဆန္းပါဘူး ရတက္ေပြတဲ့စိတ္
ႏွစ္သိပ္ေျဖစရာလည္း မလိုေတာ့ပါဘူး ပုိျပီးလည္း ထူးမနာေတာ့ပါဘူး
တြယ္ရာမဲ႔မို႔ မညွာမသာ ဖယ္ခါခ်ခဲ့လည္း
လွပတဲ့ တြယ္တာျခင္း မခံခဲ့ရေတာ႔႔ ခံျပင္းတဲ့ စိတ္တစုံနဲ႔ ငါမနာရက္
ညွာတာလွည္ပါလို႔ မေတာင္းဆို ေႏွာင္းတိတ္က
ဝဠ္အဟုန္ ေပးဆပ္ရုံသာပါခဲ့ေတာ႔ နာခဲ့တဲ့
တြယ္ရာမဲ့ အလည္လာခဲ့သလို႔
အခ်စ္အဖုံနဲ႔ အိမ္မက္ေတြမ်ား
ကစားစရာတစ္ခုလို ျပဳအားပုိလည္
စြဲျမဲစြာ ခ်စ္ခဲ့တာ ငါအမွာ
တစ္ေနေန႔ ထားရစ္မွာသိရက္နဲ႔ခ်စ္ခဲ့တာ
အျပစ္ရိွတဲ႔ လူသားငါပါ
ခ်စ္မိသူေရ ဥေပကၡါတရား ျပဳကာထားေတာ့ ဦး ေနာက္လည္ခါ
ထြက္ခဲရုန္ေပါ့ ဆတ္ဆတ္တုန္နာ
ငါဟာ တြယ္ရာမဲ့ပဲ လွပတဲ့အိမ္
(2
No comments:
Post a Comment