က်ား ႏွင့္ မ အိမ္ေထာင္ျပဳရန္ အေကာင္းဆုံး အသက္အရြယ္

ဆရာ ကြ်န္ေတာ္ တိုင္ပင္စရာ တစ္ခု ရွိလုိ႔။ အခု ကြ်န္ေတာ္ ့အသက္က ၂၀ ပါဆရာ။ ကြ်န္ေတာ့္ ခ်စ္သူက အသက္ ၂၉ ပါ။ အသက္က ေတာ္ေတာ္ ကြာေနတယ္ ဆရာ။
အဲဒါ ကြ်န္ေတာ္ ့သူငယ္ခ်ငး္ေတြက ၀ိုင္းေျပာေနၾကတယ္။ အဖြားႀကီးကုိ ယူရင္ မင္းဘ၀ေတာ ့လူညြန္႔တံုးၿပီတဲ့ ဆရာ။ မိန္းကေလးေတြက အသက္ ၄၀ ေက်ာ္ရင္ အဲဒီဘက္ေတြ စိတ္မပါေတာ့ဘူးတဲ့။

အဲဒီကိစၥေတြေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ အျမဲ စိ္တ္ညစ္ေနရတယ္ ဆရာ။ သူ႔ကို ကြ်န္ေတာ္ ခ်စ္တယ္။ ဒါေပမဲ ့အဲဒီကိစၥေတြ ေတြးလုိက္ရင္ ကြ်န္ေတာ္ ေတြေ၀သြားတတ္တယ္။ အဲဒါဆရာ့ဆီက အၾကံဉာဏ္ ေတာင္းမလုိ႔ပါ ဆရာ။ ဘယ္လုိ လုပ္ရင္ ေကာင္းမလဲလုိ႔။
ျပီးေတာ့ မိန္းကေလးေတြ ေသြးဆံုးၿပီးသြားရင္ HIV/AIDS ေရာဂါကို သူတုိ႔ဆီက မကူးေတာ့ဘူးဆုိတာ ေသခ်ာလားဆရာ။ ကြ်န္ေတာ္ ေမးတာကို ေက်းဇူးျပဳၿပီး ျပန္ေျဖေပးပါ ဆရာ။

သည္ဘေလာ့(ဂ္)ထဲက Last Post On Masturbation ဆိုတဲ့ စာရဲ႕ ေအာက္မွာ ေမးသြားတဲ့ ေမးခြန္းပါ။ စာေရာက္ေနတာ တစ္လေက်ာ္ ႏွစ္လနား နီးေနၿပီ ျဖစ္ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ဗ်ာမ်ားေနတာနဲ႔ အခုမွ အေျဖေပးလိုက္ႏိုင္ပါတယ္။

ေယာက္်ားေလးက ငယ္ေနၿပီး မိန္းကေလးက အသက္ႀကီးေနရင္၊ ဒါမွမဟုတ္ ရြယ္တူျဖစ္ေနရင္ အဲလို ခ်စ္သူစံုတြဲေတြ အိမ္ေထာင္ျပဳတဲ့အထိ ကၽြန္ေတာ္က လံုး၀ အားမေပးခ်င္ပါဘူး။ “ေယာက္်ားပဇင္း၊ မိန္းမ ပုခက္တြင္း”ဆိုတဲ့ ျမန္မာဆို႐ိုးစကားဟာ အမွန္ေတာ့ ဆင္ျခင္တံုတရားနဲ႔ ျပည့္၀တဲ့ စကားလို႔ေတာင္ ဆိုႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။

ေယာက္်ားနဲ႔ မိန္းမတို႔ရဲ႕ ကိုယ္ခႏၶာဖြဲ႕စည္းပံုေတြ ကြာျခားပါတယ္။ အလားတူပဲ ကိုယ္ခႏၶာဖြံ႕ၿဖိဳးမႈနဲ႔ ယိုယြင္းမႈမွာလည္း အႀကီးအက်ယ္ ကြာပါတယ္။ ေယာက္်ားေလးေတြ ၁၃-၄ ႏွစ္မွာ ပုဆိုးကြင္းသိုင္းနဲ႔၊ ေဘာင္းဘီတိုနဲ႔ ကေလးတစ္ေယာက္လို အရပ္ထဲ လည္ေဆာ့လို႔ ေကာင္းေနေပမယ့္ မိန္းကေလး အဲဒီ့အရြယ္ဟာ အပ်ိဳရည္ အပ်ိဳေသြးေတြ စတင္ေနပါၿပီ။ အမ်ိဳးသမီးတို႔ရဲ႕ လစဥ္ဓမၼတာ ေသြးေပၚတာလည္း အဲဒီ့အရြယ္ေလာက္ဆိုရင္ စပါၿပီ။ ေျပာရရင္ အဲဒီ့အရြယ္ဟာ မိန္းကေလးေတြ လင္ယူသားေမြးဖို႔အတြက္ စတင္ ျပင္ဆင္ခ်ိန္ပါပဲ။ ေယာက္်ားေလးေတြအတြက္က်ေတာ့ အဲဒါက တစ္ႏွစ္၊ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ ေနာက္က်ပါတယ္။ အလြယ္ေျပာရရင္ ႀကီးေကာင္၀င္ရာမွာ မိန္းကေလးက ေယာက္်ားေလးေတြထက္ ေစာပါတယ္။ အရပ္အေမာင္း၊ ကိုယ္လံုးကိုယ္ဖန္မွာတင္ သည္အခ်က္က တအားသိသာပါတယ္။
ႀကီးေကာင္၀င္ရာမွာ ေယာက္်ားေတြထက္ ေစာသလို အရြယ္က်ရာမွာလည္း မိန္းမေတြက ေယာက္်ားေတြထက္ ေစာျပန္တယ္။ မိမိကိုယ္မိမိ တအား ထိန္းသိမ္းတတ္တဲ့ မိန္းမေတြ၊ ဘ၀ေပး ကုသိုလ္ေကာင္းတဲ့ မိန္းမေတြက်ေတာ့ ၅၀ ေက်ာ္၊ ၆၀ ေလာက္အထိ အျပင္ပန္းအျမင္မွာ တင့္တင့္တယ္တယ္ ရိွေနႏိုင္ေသးတာ မွန္ေပမယ့္ အဲဒါက အနည္းစုသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက အျပင္ပန္းမွာသာ တင့္တယ္ေနၿပီး အတြင္းပုိင္းက ယိုယြင္းေနတာေတြကိုက်ေတာ့ သူ႔အိမ္ေထာင္ဖက္မွသာ သိႏိုင္တာမ်ိဳးပါ။

အမ်ားစုအတြက္ကေတာ့ ၄၀ ေက်ာ္လာ၊ ကေလးသားေျမး ရၿပီးခ်ိန္မွာ အျပင္ပန္းမွာတင္ပဲ ပံုပ်က္ပန္းပ်က္ ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ အတြင္းပိုင္း ယိုယြင္းမႈကလည္း သိသာလာတတ္တယ္။
ျပႆနာက ကၽြန္ေတာ့္ဆီ စာေရးလာတဲ့ အသက္ ၂၀ လူငယ္ေလးရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေျပာသလို မိန္းမေတြ ၄၀ ေက်ာ္လာခ်ိန္မွာ လိင္စိတ္ေတြ ကုန္ခမ္းသြားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ လိင္စိတ္ဆိုတာ ေျခာက္ခမ္း႐ိုးထံုးစံလည္း မရိွပါဘူး။ ကိုယ္ေရာ၊ စိတ္ပါ က်န္းမာေနရင္ လိင္စိတ္ဟာ အရြယ္သံုးပါးစလံုးမွာ ရိွေနႏိုင္ပါတယ္။

မိန္းမေတြရဲ႕ လိင္စိတ္ဟာ ေယာက္်ားေတြလို မဟုတ္ဘဲ အလကားေနရင္း ထၾကြမေနတတ္တာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ အဲဒါက်ေတာ့ အရြယ္နဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး။ ဘယ္အရြယ္ မိန္းမျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္ေလာက္ ေသြးသားေကာင္းေကာင္း၊ တစ္ဖက္သားရဲ႕ လံႈ႔ေဆာ္မႈ မရိွဘဲနဲ႔ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ လိင္စိတ္ဟာ အလကားေနရင္း ထ ျဖစ္ခဲလွပါတယ္။ ရွားရွားပါးပါး၊ တစ္ေထာင္တစ္ေယာက္၊ တစ္ေသာင္းတစ္ေယာက္ေလာက္သာ ေယာက္်ားမ်ားနည္းတူ အလကားေနရင္း လိင္စိတ္ေတြ ႏိုးၾကားတတ္တာပါ။

ေယာက္်ားေတြကေတာ့ အားအားရိွ သည္စိတ္က ဦးေဆာင္ေနပါတယ္။ မ်က္စိအာ႐ံု၊ နားအာ႐ံုေၾကာင့္၊ ဘာမဟုတ္တဲ့ အေတြ႕အထိခဏတာေလးေၾကာင့္ လိင္စိတ္ ႏိုးၾကားလြယ္တာ ေယာက္်ားမ်ားပါပဲ။ အျပာကားေတြ၊ အျပာစာအုပ္ေတြရဲ႕ အဓိက ပရိသတ္ဟာ ေယာက္်ားသားမ်ားသာ ျဖစ္ပါတယ္။ မိန္းမသားေတြက မၾကည့္ဖူး၊ မျမင္ဖူးေသးလို႔သာ ခဏတျဖဳတ္ ၾကည့္ၾကပါလိမ့္မယ္။ ေယာက္်ားေတြလို စြဲစြဲလန္းလန္းႀကီး မျဖစ္ၾကပါဘူး။ တခ်ိဳ႕မိန္းမေတြဆိုရင္ အဲဒါေတြ ၾကည့္ၿပီး၊ ဖတ္ၿပီး၊ ေအာ္ဂလီဆန္လာ၊ ရြံရွာစက္ဆုပ္လာတတ္ကာ နဂိုက ရိွေနတဲ့ လိင္စိတ္ေတာင္ ငုပ္ကုန္တတ္ပါတယ္။

ေျပာခ်င္တာက အလကားေနရင္း လိင္စိတ္ႏိုးၾကားတတ္တဲ့ ေယာက္်ားသားတစ္ေယာက္ဟာ အရြယ္လြန္ေနသည့္တိုင္ သည္စိတ္ေတြ ျပင္းျပေနတတ္တဲ့ သဘာ၀ကိုပါပဲ။ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ဟာ “ဖြဲတစ္ဆုပ္ႏိုင္တဲ့အထိ” သည္စိတ္ေတြ ျပင္းထန္ေနတတ္ပါတယ္။

အသက္ ၄၅ ႏွစ္အရြယ္ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ဟာ ကိုယ္နဲ႔ ရြယ္တူလည္းျဖစ္၊ ကိုယ့္အိမ္ေထာင္ဖက္လည္းျဖစ္တဲ့ အသက္ ၄၅ ႏွစ္အရြယ္ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို ျမင္႐ံုနဲ႔ ရင္မခုန္ေတာ့တာေတာ့ အင္မတန္ ေသခ်ာတဲ့အခ်က္ပါ။ အဲဒီ့မတိုင္ခင္ ႏွစ္ ၂၀ ေလာက္ကေတာ့ သည္မိန္းမအေပၚ ျမင္႐ံုနဲ႔ ရင္ခုန္ခဲ့ဖူးမွာ မွန္ေပမယ့္ ႏွစ္ ၂၀ ေလာက္ ေပါင္းဖက္လာၿပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ သူ႔အတြက္ သည္မိန္းမဟာ ရင္ခုန္စရာ တစ္စက္မွ မရိွေတာ့မွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ေယာက္်ားတို႔ရဲ႕ အခ်ိန္မေရြး၊ ေနရာမေရြး၊ လူပုဂၢိဳလ္မေရြး ႏိုးၾကားႏိုင္တဲ့ လိင္စိတ္အရ အဲဒီ့မိန္းမကို လိင္ဆက္ဆံဖို႔အတြက္ေတာ့ ႏိုးၾကားခ်င္ ႏိုးၾကားေနႏိုင္ပါေသးတယ္။  ဒါေပမယ့္ တကယ္တမ္းမွာ ၄၅ ႏွစ္ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ဟာ ကိုယ့္အိမ္ေထာင္ဖက္မွအပ တျခားတစ္ပါးေသာ မိန္းမမ်ားကိုသာ ရင္ခုန္ေနပါၿပီ၊ လိင္စိတ္အရလည္း ပိုမို ႏိုးၾကား ေတာင့္တေနတတ္ၾကပါၿပီ။ ခါရာအိုေခဆိုင္ေတြ၊ အႏွိပ္ခန္းေတြ၊ ဇိမ္ခန္းေတြဆီ ေရာက္ေနတဲ့ ေယာက္်ားေတြရဲ႕ အရြယ္တန္းကို ၾကည့္ရင္ ၄၀ နဲ႔ အထက္ ပရိသတ္က အဆမတန္ မ်ားျပားေနတာကို ေတြ႕ရမွာပါ။ သည္အခ်က္နဲ႔တင္ ကၽြန္ေတာ္ေျပာေနတဲ့ “ႏြားအို ျမက္ႏုႀကိဳက္”လာတဲ့ သေဘာက အလြန္ထင္ရွားပါတယ္။

အဲ… ေယာက္်ားက ၄၅ ႏွစ္၊ မိန္းမက ၅၀၊ ဒါမွမဟုတ္ ၅၅ ႏွစ္ျဖစ္ေနရင္ေတာ့လား၊ အဲဒီ့ေယာက္်ားဟာ က်င့္၀တ္စည္းကမ္းေတြအရသာ သူနဲ႔ ေပါင္းလာခဲ့တဲ့ မိန္းမ အေပၚမွာ သားမွတ္မွတ္ မယားမွတ္မွတ္ ေပါင္းေနဦးမွာေပမယ့္ လစ္တာနဲ႔ ေၾကာင္သူေတာ္ ၾကြက္သူခိုး လုပ္ေနမွာလည္း မလြဲပါဘူး။ ဒါမွမဟုတ္လည္း အတြင္းလိႈက္ၿပီး တရိရိနဲ႔ စိတ္အဆင္းရဲႀကီး ဆင္းရဲေနေတာ့မွာပါ။ လူေရွ႕မွာလည္း ကိုယ့္မိန္းမကို ပြဲမထုတ္ရဲတဲ့ ဘ၀ကို ေရာက္ေနတာေတြလည္း ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္လံုးနဲ႔ တပ္အပ္ျမင္ခဲ့ဖူးပါတယ္။

ျခြင္းခ်က္ေတာ့ ရိွသေပါ့။ ေယာက္်ားက ေျခမဲ့လက္မဲ့၊ မိန္းမက ပိုက္ဆံခ်မ္းသာတယ္၊ ဘ၀ ရပ္တည္မႈအတြက္ အဲဒီ့မိန္းမက ခုနစ္ေဆြး ရွစ္ေဆြးလည္းျဖစ္၊ အမယ္ႀကီးအိုႀကီးလည္း ျဖစ္ေနသည့္တိုင္ အဲဒီ့မိန္းမကို အိမ္ေထာင္ဖက္အျဖစ္ ေပါင္းဖက္လိုက္တဲ့ လူငယ္ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္စ ႏွစ္ေယာက္စလည္း ကၽြန္ေတာ္ ျမင္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ သူတို႔ကက်ေတာ့ ေငြမက္လို႔ ယူထားတာမို႔ အဲဒီ့မိန္းမႀကီးေတြ ၾကည္ျဖဴဖို႔အေရးအတြက္ စိတ္မပါဘဲ တအား ၾကင္နာျပ၊ တအား ယုယျပေနတာေတြလည္း ေတြ႕ဖူးပါတယ္။

ေနာက္တစ္မ်ိဳးက မိန္းမလည္ သိန္းၾကြယ္ေတြပါ။ သူတို႔က ေယာက္်ားတကာနဲ႔ ေနခဲ့ဖူးၿပီး ေယာက္်ားေက်ာကို ေကာင္းေကာင္းသိထားၾကသူေတြျဖစ္ပါတယ္။ အဲလို မိန္းမေတြက်ေတာ့လည္း လင္ငယ္ငယ္ေလးကို မလႈပ္ႏိုင္ေအာင္ အႏုနည္းနဲ႔ ခ်ဳပ္ထားတဲ့ အတတ္ပညာေတြကို တတ္ကၽြမ္းၾကတာမို႔ သူတို႔ လင္ေလးေတြခမ်ာ မလူးသာ မလြန္႔သာ ျဖစ္ေနတတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲလို မိန္းမမ်ိဳးက သိပ္ကို နည္းတဲ့ အနည္းစုမွ်သာ ျဖစ္ၿပီး လင္ေလးေတြကလည္း မလစ္လို႔သာပါ၊ လစ္တာနဲ႔ သူတို႔ကလည္း ကြယ္ရာမွာ ေျခမ်ားဖို႔ အသင့္ျဖစ္ေနတတ္ၾကပါတယ္။ မိန္းမလည္ သိန္းၾကြယ္ေတြကလည္း အဲလို ေျခမ်ားတာကို သိသြားရင္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၿပီး သူတို႔နည္းနဲ႔ သူတို႔၊ လင္ကေလးေတြ သူတို႔ခ်ည္တိုင္ကို အခ်ိန္တန္ရင္ ျပန္ခစားလာေအာင္ လုပ္ထားတတ္ၾကပါတယ္။

အဲေတာ့ကာ အားလံုးကို ခ်ဳပ္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ေယာက္်ားတို႔ရဲ႕ အခါခပ္သိမ္း ႏိုးၾကားေနတတ္တဲ့ လိင္စိတ္၊ ေယာက္်ားေတြရဲ႕ ႐ိုးလြယ္တဲ့စိတ္၊ ေယာက္်ားေတြရဲ႕ မိန္းမ တစ္ေယာက္တည္းနဲ႔ မေရာင့္ရဲတတ္တဲ့ ေမြးရာပါ သဘာ၀မ်ားေၾကာင့္ “ေယာက္်ား ပဇင္း၊ မိန္းမ ပုခက္တြင္း”ဆိုတဲ့ စကားက ေပၚေပါက္လာရတာပဲလို႔ အတတ္ေျပာႏိုင္ပါတယ္။

ေယာက္်ားနဲ႔ မိန္းမ အသက္ ၁၈ ႏွစ္ေလာက္မ်ား ကြာေနလို႔ကေတာ့ အဲဒီ့ေယာက္်ားဟာ သူ႔မယားေလးကို အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႔ ခ်စ္မ၀ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ေယာက္်ားက ၄၀၊ မိန္းမက ၂၂ ႏွစ္၊ ေယာက္်ားက ၅၀ မိန္းမက ၃၂ ႏွစ္၊ ေယာက္်ားက ၆၀၊ မိန္းမက ၄၂ ႏွစ္… ေယာက္်ား ဘယ္အရြယ္ပဲ ေရာက္သြားသြား သူ႔မိန္းမက ႐ိုးခ်င္စရာ မေကာင္းေတာ့မွာ တအား ေသခ်ာလို႔ ေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္စိေအာက္မွာလည္း အဲလို လင္မယားေတြ ေတြ႕ဖူးပါတယ္။ အမေလးဗ်ာ… အဲလို ေယာက္်ားႀကီးေတြမ်ား သူတို႔ မိန္းမကို ခ်စ္လိုက္တာမွ တုန္လို႔။ ဖူးဖူးလည္း ဘာမႈတ္ၾကသလဲ မေမးနဲ႔။ ဟိုမိန္းမေလးေတြ အေအးေတာင္ မိကုန္မလား ေအာက္ေမ့ရတယ္။

သူတို႔ေလာက္ မကြာပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမက ကၽြန္ေတာ့္ထက္ ၇ ႏွစ္ပဲ ငယ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ့အရြယ္ ကြာဟမႈကလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိမ္ေထာင္ေရး သာယာျခင္းရဲ႕ အဓိက အခ်က္တစ္ခ်က္ထဲမွာ ပါပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိမ္ေထာင္သက္ဆိုရင္ မၾကာခင္ ၂၃ ႏွစ္ ျပည့္ပါေတာ့မယ္။ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမကို ကၽြန္ေတာ္ မ႐ိုးႏိုင္ေသးပါဘူး။ လိုခ်င္တပ္မက္ေနဆဲသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ဘာသာ ကၽြန္ေတာ္ ၀ါသနာ သိပ္ႀကီးလြန္းလို႔ သူနဲ႔ အိမ္ေထာင္မက်ခင္ကေရာ၊ သူနဲ႔ အိမ္ေထာင္က်ၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာပါ ရည္းစားေတြ ထားျဖစ္ခဲ့ေသးေပမယ့္ တကယ္တမ္းမွာ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမကို ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္သူနဲ႔မွ မလဲႏိုင္၊ အစားမထိုးႏိုင္ပါဘူး။ (ဒါကေတာ့ ေသြးသားကိစၥအျပင္ တျခား အေရးႀကီးတဲ့ စိတ္ေနသေဘာထားေတြလည္း ပါ၀င္ေနပါတယ္။)

အမွန္ကို ၀န္ခံရရင္ အိမ္ေထာင္က်ၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း ကၽြန္ေတာ္ က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ အမႈေတြထဲမွာ ကၽြန္ေတာ့္ထက္ အသက္ ၁၈ ႏွစ္ငယ္သူ တစ္ဦးလည္း ပါပါတယ္။ သူ႔ကိုက်ေတာ့ လိင္ပိုင္းအရ ကၽြန္ေတာ္ အေတာ္သာယာသြားခဲ့ဖူးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေယာက္်ားပီပီ ျမက္ႏုႀကိဳက္တဲ့ ႏြားအိုႀကီး ျဖစ္ခဲ့ဖူးတာေပါ့ခင္ဗ်ာ။ အတည္ယူဖို႔အထိေတာင္ မၾကံေကာင္း မစည္ရာ ၾကံခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲေလာက္ မႊန္သြားတာပါ။ ကံသီလို႔သာ ကၽြန္ေတာ္ ဒုကၡမေတြ႕ရတာပါ။

အဲေတာ့ အခု လူငယ္ေလးကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္က ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တားခ်င္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္အခု ေျပာတဲ့ စကားေတြအားလံုးက အသက္အရြယ္၊ အေတြ႕အၾကံဳေတြ အေပၚမွာ အေျခခံထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္က လူ႔ခႏၶာေဗဒ၊ လိင္စိတ္နဲ႔တကြ လူ႔စိတ္နဲ႔ လူ႔အျပဳအမူတို႔ရဲ႕ အေျပာင္းအလဲမ်ားအေပၚမွာ သိပၸံနည္းက် စူးစမ္းေဖာ္ထုတ္ထားတဲ့ စိတ္ပညာသေဘာေတြလည္း အနည္းနဲ႔ အမ်ား ပါ၀င္ပါတယ္။
အရာတိုင္းမွာ ျခြင္းခ်က္ရိွတာကို လက္ခံပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျခြင္းခ်က္ဟာ ျခြင္းခ်က္မွ်သာ ျဖစ္ၿပီး ေယဘုယ်က ေယဘုယ်ပါပဲ။ ကိုယ့္က်မွ အဲဒီ့ ျခြင္းခ်က္အတိုင္း ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ထင္ျမင္ယူဆျခင္းဟာ ထီထိုးတာနဲ႔ တူပါတယ္။ ထီလက္မွတ္ အေစာင္ေပါင္း တစ္သိန္း၊ တစ္သန္းမွာ တစ္ေယာက္သာ ေပါက္ႏိုင္တာမ်ိဳးပါ။ ဒါမွမဟုတ္လည္း ကံကို ယံုၿပီး မီးပံုထဲ ခုန္ခ်လိုက္သလိုသာ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ျခြင္းခ်က္အရ မီးပံုထဲ က်သြားေပမယ့္ မီးမေလာင္ခဲ့ဖူးသူေတြ ရိွတယ္ဆိုတဲ့ အသိေလးနဲ႔ ကိုယ္လည္း အဲဒီ့ ျခြင္းခ်က္ထဲ ပါတန္ေကာင္းရဲ႕လို႔ ေတြးကာ ခုန္ခ်လိုက္မယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္ျပႆနာနဲ႔ ကိုယ္ပါ။ ေလာင္ၿမိဳက္ေတာ့ ကိုယ္ပဲ ခံရမွာပါ။

“မိန္းမေတြမ်ား ႏွာေခါင္းမပါရင္ ဟိုသင္းေတာင္ စားတယ္”လို႔ အေျပာခံရတဲ့ အခု ကၽြန္ေတာ့္ဆီ စာေရးလာတဲ့ ၂၀ အရြယ္ လူငယ္ေလးရဲ႕ ရည္းစားလို ၂၉ ႏွစ္အရြယ္ မိန္းမပါ။ အဲဒီ့မိန္းမမွာ ႏွာေခါင္းလည္း မပါ၊ ဦးေႏွာက္လည္း မပါရွာပါဘူး။ ဦးေႏွာက္က ႐ိုး႐ိုးေလးပါပဲ။ အသက္အရြယ္ဆိုတာ ရပ္ေနတဲ့ အရာမဟုတ္ဘူးဆိုတာေလးကို ျမင္ဖို႔ေလးေလာက္ပဲ လိုပါတယ္။ အခု ၂၀/၂၉ ေပမယ့္ ေနာက္ ႏွစ္၂၀ ၾကာရင္ ၄၀/၄၉ဆိုတာကို ျမင္ဖို႔ပါ။ ၄၀ အရြယ္ ေယာက္်ားသားေတြကို ပတ္၀န္းက်င္မွာ ၾကည့္လိုက္ရင္ ေက်ာ့လို႔၊ ေမာ့လို႔၊ ၃၀ ေက်ာ္အလား ထင္ေယာင္မွားေလာက္ေအာင္ ႏုပ်ိဳ စိုလန္းေနဆဲ ျဖစ္ေနတာကို ျမင္ရပါလိမ့္မယ္။

၄၉ အရြယ္ မိန္းမသားေတြကိုလည္း ပတ္၀န္းက်င္မွာ ၾကည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ရြဲပလဲၿပီး ပံုမလာ ပန္းမလာနဲ႔ မိန္းမခ်င္းေတာင္မွ မ်က္ႏွာလႊဲလိုက္ခ်င္စရာ ျဖစ္ေနတာက အမ်ားစုဆိုတာကိုလည္း ျမင္ရပါလိမ့္မယ္။ ၅၀/၅၉ ဆိုရင္ေတာ့ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့ဗ်ာ။ ဟုတ္ကဲ့… ကၽြန္ေတာ္ ၅၄ ႏွစ္ထဲမွာပါ။ အိမ္က မိန္းမကို အားနာလြန္းမက အားနာလာလို႔သာ ကၽြန္ေတာ့္ ေျခကို မနည္း ခ်ဳပ္ထားရပါတယ္။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ျဖဴျဖဴျပာျပာ နီနီ၀ါ၀ါ ေ၀ဆာျမဴးလို႔လြင္ေတြ ေတြ႕ရင္ သ႐ိုးသရီျဖစ္လို႔ ေကာင္းေနဆဲျဖစ္သလို ကၽြန္ေတာ္ ဆြတ္ရင္ ၫြတ္က်လာႏိုင္တဲ့ အရြယ္လွလွ သူငယ္မေတြလည္း မၾကာခဏ ဆံုေနရဆဲပါပဲ။ အင္း… ၅၉ ႏွစ္ မိန္းမဆိုရင္ေတာ့ ေယာက္်ားေလးေတြက “အေမ” “အေမႀကီး”စသျဖင့္ ေခၚၿပီး ႐ိုေသေနၾကမွာျဖစ္တဲ့အျပင္ ဘယ္အစ္ကို ပုရိသကမွလည္း အဲဒါႀကီး ၾကည့္ၿပီး ႏိုးၾကားလာႏိုင္စရာ အေၾကာင္း မျမင္ေတာ့ပါဘူး။
သူ႔ဦးေႏွာက္ကို သည္ေလာက္ေလး သံုးလိုက္႐ံုနဲ႔ သည္ ၂၀ အရြယ္ လူငယ္ေလးနဲ႔ ဆက္စခန္းသြားတာကို ရပ္တန္းက ရပ္သင့္ပါၿပီ။

ခ်စ္တာကေတာ့ဗ်ာ၊ ဘယ္သူ႔ကိုမဆို၊ ဘယ္အရြယ္မွာ မဆို ခ်စ္လို႔ ရပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ အခ်စ္ဆိုတာဟာ မေပါင္းမဖက္ဘဲ ေနလိုက္တာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ ရင္ထဲမွာ ေသတစ္ပန္ သက္တစ္ဆံုး သိမ္းထားၿပီး ၾကည္ႏူးစရာ ေကာင္းေနတတ္တဲ့ အရာမ်ိဳးပါ။ သည့္ထက္ တစ္ဆင့္ျမႇင့္ၿပီး ေျပာရရင္ ခ်စ္တယ္လို႔ေတာင္ ဖြင့္မေျပာလိုက္ဘဲ ရင္ထဲမွာ သိမ္းထားလိုက္ရတဲ့ အခ်စ္မ်ိဳးေတြက ဖြဲမီးလို ကိုယ့္ကို တေငြ႕ေငြ႕ေလာင္ၿပီး ေသသည္အထိ ခ်စ္မဆံုးေအာင္ ျဖစ္ေနတတ္စျမဲပါ။
အခ်စ္ရဲ႕ သခ်ႋဳင္းက အိမ္ေထာင္ေရးသာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါကို အိမ္ေထာင္သည္ အေတာ္မ်ားမ်ား သတိထားမိၾကပါတယ္။ သာယာတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရး အမ်ားစုမွာ အၾကြင္းအျဖစ္ က်န္ရစ္တာက သံေယာဇဥ္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခ်စ္ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။

ေနာက္ဆံုးတစ္ခ်က္က ေသြးဆံုးတာနဲ႔ HIV ပိုးနဲ႔က ဘယ္လိုမွ မပတ္သက္ပါဘူး။ HIV ပိုးဟာ ေသြးရိွေနသမွ် ခိုေအာင္းေနႏိုင္တာမ်ိဳးမို႔ အသက္ရွိေနသူ လူသားမွန္သမွ် ဘယ္အရြယ္မွာျဖစ္ျဖစ္ ကူးစက္ခံရႏိုင္ပါတယ္။ ေသြးဆံုးတဲ့ မိန္းမဆီက သည္ပိုး မကူးေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ အလြဲစကားကို ဘယ္သူေကာင့္သားကမ်ား တီထြင္လိုက္သလဲ မသိဘူး။ ကိုယ့္သခ်ႋဳင္း ကိုယ္တူးတဲ့ ယံုတမ္းစကား အလြဲႀကီးပါခင္ဗ်ား။

ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေျပာသင့္တဲ့ စကားကို ေျပာလိုက္ၿပီးပါၿပီ။ က်န္တာေတာ့ ကိုယ့္သေဘာနဲ႔ ကိုယ္ပါ။
အတၱေက်ာ္ဘေလာ့မွ 

by @ ဟန္ဇြန္ (ေအးသုခ)