ငပိန္ ( ဦးပိန္တံတား )

ဒီ အေၾကာင္းကိုေရးမယ္ေရးမယ္နဲ႔ခုမွပဲေရးျဖစ္ေတာ့တယ္။
ၾကာရင္လူငယ္ေတြမသိေတာ့ဘဲ ျဖစ္ကုန္မွာ----။ဘာအရာေနေန 
သမိုင္းေၾကာင္းကေနာက္ဆက္တဲြရွိၿပီးသား။သမိုင္းနဲ႔ ကင္းလို႔ကိုမရဘူး။တို႔လူငယ္ေတြ သမိုင္းေၾကာင္းမသိဘဲ အတီးအတ ျဖစ္ေနရင္
 နိုင္ငံေတာ္ပဲ နစ္နာမွာ။

ကဲၾကာပါတယ္။စလိုက္ၾကရေအာင္။

သာယာဝတီမင္းနတ္႐ြာစံလို႔ ပုံဂံမင္းနန္းတက္လာတယ္။
သာမန္ အေဖေသလို႔ သားမင္းျဖစ္တာ။လုပ္ရုိးလုပ္စဥ္အတိုင္းပဲ။
မင္းေျပာင္းမင္းလဲြေတြမွာ က နဂိုရွိရင္းရာထူးကေနျပဳတ္တာရွိသလို 
ထပ္ျမင့္သြားတာလည္းရွိတယ္။

ဘယ္လိုပဲေနေန ေနရာရလာတာက တက္လာတဲ့ဘုရင္မင္း မင္းသားဘဝက အမႈထမ္းခဲ့တဲ့ အိမ္ေတာ္ပါ ငယ္က်ြန္ေတြပဲ။

အဲဒီအထဲမွာ အိမ္ေတာ္ပါအမႈထမ္း
ဘိုင္ဆပ္လည္း ပါတယ္ဗ်။ဘိုင္ဆပ္ကို ခ်ီးျမင့္တာလြန္ကဲၿပီး ၿမိဳ႕ဝန္ရာထူးပါေပးလိုက္ေတာ့ ဇာတ္လမ္းကစေတာ့တာပဲ။ပုဂံမင္းလက္ထက္မွာ ၿမိဳ႕ဝန္နွစ္ေယာက္ရွိၿပီး အဲဒီအေပၚမွာ ဘိုင္ဆပ္ကို ၿမိဳ႕ဝန္ထပ္ခန္႔႔ခဲ့တယ္။

ၿမိဳ႕ဝန္ရာထူးဆိုေတာ့ အာဏာလည္းက်ယ္ျပန္႔လာတယ္။ၿမိဳ႕ဝန္ဆိုတာရွိမွေတာ့ ၿမိဳ႕စာေရးေတြလည္းပါလာတာေပါ့။
ဘိုင္ဆပ္ လက္သပ္ေမြးလိုက္တာက တပည့္ေက်ာ္ ငပိန္။
အရင္ကေတာ့ ငေမ်ာက္ငေျခာက္။ခန္႔ၿပီးနွစ္အနည္းငယ္အတြင္းမွာ သေဌးႀကီးဦးပိန္၊ၿမိဳ႕စာေရးႀကီး ဦးပိန္ျဖစ္လာေတာ့တာေပါ့။

ပုဂံမင္းမွာက မင္းသားဘဝထဲက ခါေတြခ်ဳိးေတြအေကာင္ပေလာင္ေတြ ေမြးတဲ့ ဝါသနာကရွိေတာ့ ဘိုင္ဆပ္ကလည္း အဲဒီ
အလုပ္မွာက်ြမ္းက်င္သူ။ဒါနဲ႔ပဲၿမိဳ႕ဝန္ရာထူးရလာတာ။ဘုရင္ကို
ဒီငွက္ကေလးေတြက ေျမေခြးပုရစ္ေလးေတြေက်ြးရင္ အသက္
တစ္နွစ္ပိုရွည္ပါတယ္လို႔ ေပါက္တတ္ကရေလ်ာက္လည္း
ဘုရင္ကလက္ခံၿပီး ေျမေခြးပုရစ္ေတြ ၿမိဳ႕အနွံမွာရွာေစတယ္။

ဘိုင္ဆပ္နဲ႔ေမာင္ပိန္ရဲ႕အႀကိဳက္ေပါ့။ကလိန္ကက်စ္ဥာဏ္ေတြနဲ႔ တစ္ခုလုပ္ရင္ အလုပ္ငါးခုေလာက္ၿပီးမယ္ဆိုတဲ့ ဥာဏ္ေတြပါထြက္လာတယ္။

ျမန္မာေတြမွာက ေရွးေခတ္က ဘဏ္ေတြမရွိေသးေတာ့
 အိမ္ေအာက္ေတြမွာပဲ အိုးနဲ႔ ေ႐ႊတိုေ႐ႊစ တန္ဖိုးရွိတာေတြ
 ျမဳပ္ၾကတာကိုး။ဒီအခ်က္ကို ဘိုင္ဆပ္တို႔ကလည္းသိတယ္။
ေမာင္ပိန္ကလည္း ေနာက္ကေန အႀကံေတြေပး။

ေျမေခြးပုရစ္ဆိုတာ တြင္းေအာင္းသတၲဝါကိုး။ဘုရင္အမိန္႔နဲ႔ေျမေခြးပုရစ္ရွာမယ္ဆိုၿပီး ၿမိဳ႕ေတာ္က အိမ္ေတြမွာရွာတယ္။ဘုရင့္အမိန္႔ဆိုေတာ့
 ဘယ္ေျပာရဲမွာတုန္း။ေျမလွန္ရွာမွေတာ့
ျမဳပ္ထားတဲ့ေ႐ႊအိုးေတြထြက္လာ
 ဘိုင္ဆပ္တို႔ ဆရာတပည့္ေတြကသိမ္းပိုက္။ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးမွာ ပဲြေတာ္ႀကီးက္ိုျဖစ္လို႔။

မတည့္တဲ့အိမ္ဆို အရင္ရွာ။ေနာက္ပိုင္းမွာ ခ်မ္းသာတဲ့လူေတြ
က ကိုယ့္အိမ္ကိုမရွာေအာင္ လဘ္ထိုး။ရလိုက္တဲ့ပိုက္ဆံ။ဒီလူေတြမွ မခ်မ္းသာရင္ဘယ္သူခ်မ္းသာမွာတုန္းဗ်။

အိမ္ေတြကိုရွာရင္းနဲ႔ သမီးပ်ဳိရွိတဲ့အိမ္ေတြမွတ္။ေနာက္ေန႔မွာ
ေငြလမ္းခင္းၿပီးအတင္းဖ်က္စီး။အတင္းသိမ္းပိုက္။
ဒီနွစ္ေယာက္လုပ္လို႔  ျမန္မာအမ်ဳိးေကာင္းသမီးေတြပ်က္စီးခဲ့ရတယ္ဗ်။

မေသၿမိဳ႕ႀကီးမွာ တိုင္းသူျပည္သားေတြက ဒီနွစ္ေယာက္လုပ္လို႔ ပူေဆြးရ၊ငိုေႂကြးၾကနဲ႔ ျဖစ္ေနပါတယ္။မွဴးမတ္ေတြကသ္ိေပမယ့္လည္း ဘုရင္
 ေဒါသထြက္မွာစိုးလို႔ မေလ်ာက္ရဲၾကဘူး။
အိမ္ေတာ္ပါငယ္က်ြန္ႀကီးကိုး။

ေနာက္ပိုင္းမွာဘယ္ေလာက္ေတာင္ျဖစ္လာလည္းဆိုေတာ့
နန္းေတာ္တြင္းမွာပါ ဝင္ေရာက္ခ်ယ္လွယ္လာပါတယ္။
ဘုရင္မ်က္နွာသစ္ေတာ္ေရ က်တာနဲ႔ အရင္ေတြ႕ခြင့္ရွိတာ
 ဘိုင္ဆပ္ပဲျဖစ္ေနတာကိုး။အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဘိုင္ဆပ္က သူနဲ႔မတည့္တဲ့သူေတြ ဂုန္းေခ်ာ၊တိုင္းျပည္ကိစၥေတြေျပာ အဲေလာက္ထိကို ဘုရင္ ကယုံခဲ့တာ။

မင္းသားႀကီးေတြမွဴးမတ္ေတြမွာ ဘုရင္နဲ႔ေတြ႕ဖို႔ ဘိုင္ဆပ္ဆီ သတင္းအရင္ေမးရေလာက္ေအာင္ တန္ခိုးထက္လာပါတယ္။

ဘိုင္ဆပ္ဆီကေန အမႈအခင္းျဖစ္တဲ့လူေတြကလာဘ္ထိုး။
ဘိုင္ဆပ္က ဘုရင္ကိုေလ်ာက္ေပးနဲ႔ အာဏာကလည္း က်ယ္ျပန္႔လာပါတယ္။အမႈျဖစ္ရင္ ဘိုင္ဆပ္ဆီ အရင္ေျပးၾကေတာ့တာပဲ။

တစ္ေန႔ေရာက္ေတာ့ ငပိန္က အင္းဝၿမိဳ႕ေဟာင္းႀကီးကိုသြားၿပီး သတိရေတာ့တယ္။ၿမိဳ႕ေဟာင္းႀကီးကေန သူတို႔အတြက္ ဘာရနိုင္လဲေပါ့။
ဘႀကီးေတာ္နန္းစံစဥ္ေဆာက္လုပ္ခဲ့တာပါ။

ေတာ္ေတာ္ေလးႀကီးက်ယ္ခမ္းနားခဲ့ေတာ့ ဖန္နန္းရွင္ ဘဲြ႕ကိုေတာင္ရခဲ့တာပါ။ခုက်ြန္ေတာ္တို႔နိုင္ငံမွာျပစရာနန္းေတာ္ႀကီးေတြထဲက တစ္ခုအပါအဝင္ျဖစ္တဲ့ အင္းဝနန္းေတာ္ႀကီးက ဘိုင္ဆပ္နဲ႔ေမာင္ပိန္ လက္ခ်က္ေၾကာင့္ နန္းေဆာင္ေတြေပ်ာက္ခဲ့ရတာ။မႏၲေလးနန္းေတာ္ႀကီးက မဟာမိတ္တပ္ေတြလက္ခ်က္ေၾကာင့္ ျပာပုံျဖစ္ခဲ့ရတာ။က်ြန္ေတာ္ကေတာ့ စဥ္းစားရင္းနဲ႔ ကိုမေက်နပ္နိုင္ဘူး။

အင္းဝနန္းေတာ္ႀကီးမွာက က်ြန္းတိုင္ေပါင္း ေထာင္ေက်ာ္တယ္။က်ြန္းသားပ်ဥ္ခင္းေတြက ထုေလးလက္မရွိတယ္။ဒီဟာေတြကို ေမာင္ပိန္က မ်က္စိက်ၿပီး သူ႔ဆရာဘိုင္ဆပ္ကို ဘုရင္ဆီ ေလ်ာက္ခိုင္း။ဘယ္လိုေလ်ာက္ခိုင္းလဲဆိုေတာ့------

"တစ္ဘက္ကမ္းက ဘိုးေတာ္ဘုရားေကာင္းမႈေက်ာက္ေတာ္ႀကီးဘုရားနဲ႔ တစ္ဖက္ကမ္းက ဘႀကီးေတာ္ေကာင္းမႈ ပုထိုးေတာ္ႀကီးဘုရားကို တိုင္းသူျပည္သားလြယ္လြယ္ကူကူဖူးရေအာင္ တံတားေဆာက္ခ်င္ပါတယ္"တဲ့။

ဘုရင္ကလည္းကုသိုလ္ေရးဆိုေတာ့ ဖ်က္ေစဆိုေတာ့ ဘိုင္ဆပ္တို႔ ေမာင္ပိန္တို႔ တပည့္ေတြနဲ႔ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ေလွာ္ၾကေတာ့တာေပါ့။ဘႀကီးေတာ္ရဲ႕ အင္းဝနန္းေတာ္ႀကီးလည္း ခနနဲ႔ စုေတၿပီး ဘဝပ်က္ေတာ့တာပဲ။

အဲဒီထဲကမွ တိုင္ႀကီးတိုင္ေကာင္းေတြပ်ဥ္ေကာင္းေတြတျခားထြက္လာတဲ့အရာေတြကို ဘ္ိုင္ဆပ္နဲ႔ေမာင္ပိန္ကဘုံးပါတယ္။လက္ရွိ ေတာင္သမန္တံတားေနရာေရာက္လာတဲ့ တိုင္ေတြကေတာ့ တိုင္ပိန္တိုင္ေညာင္ ပ်ဥ္ပိန္ပ်ဥ္ေညာင္ေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေန႔ေခတ္မွာ ကမာ႓ကေတာင္ သိတဲ့တံတားႀကီးဟာတ
ကယ္ေတာ့ ဘႀကီးေတာ္နဲ႔ပုဂံမင္းရဲ႕ေကာင္းမႈပါ။ေမာင္ပိန္တို႔
ကေတာ့ ကိုယ္က်ဳိးၾကည့္ၿပီးေဆာက္ခဲ့တာပါ။

ေကာင္းတဲ့ဘက္ကၾကည့္ရင္ေတာ့ ဒီဘက္ေခတ္မွာ ျပစရာက်န္ၿပီး သမိုင္းအေမြအနွစ္က်န္ပါတယ္။ကမာ႓ကေတာင္သိပါတယ္။

မေကာင္းတဲ့ဘက္ကၾကည့္ရင္ေတာ့ တံတားႀကီးထဲမွာ
ဒီနွစ္ေယာက္လုပ္လို႔ က်ခဲ့တဲ့ ျပည္သူေတြရဲ႕မ်က္ရည္ေတြပါေနမွာပါ။

တံတားကိုေရာက္တိုင္းသမိုင္းကိုျပန္သတိရၿပီး ေတာက္ေခါက္မိပါတယ္။ေလ်ာက္ခ်င္စိတ္ေတာင္မရွိဘူး။စိတ္ယုတ္မာနဲ႔
ေဆာက္ခဲ့တဲ့တံတားျဖစ္ေနလို႔ပါ။

ဒါေၾကာင့္လူငယ္ေတြ တံတားကိုေရာက္ရင္ ဓာတ္ပုံရုိက္၊လမ္းေလ်ာက္၊ဂုဏ္ယူတာကယူပါ။သမိုင္းကိုေတာ့မေမ့ၾကပါနဲ႔ ဗ်ာ။

သမိုင္းကိုတန္ဖိုးထားခ်စ္ျမတ္နိုးသူမ်ားျဖစ္ၾကပါေစ။

သုခ

အကိုးအကား

ဒဂုန္ခင္ခင္ေလး-ရတနာပုံ၏နိဒါန္းနွင့္နိဂုံး
PHOTO -ကိုBkg
                                                                  from - FB