ေၾကးအိုးၾကိဳက္ျမန္မာလူမ်ိဳးအတြက္
ဆရာစားမခ်န္ ျမန္မာေစ်းကြက္အရ ေရာင္းေကာင္းေသာ ေၾကးအိုးခ်က္နည္းနဲ႔
ေရာင္းမေကာင္းေသာ က်ေနာ္႔ ေရႊေတာင္တန္းဆိုင္ရဲ႕ ေၾကးအိုးခ်က္နည္းေတြကို
ေ၀မွ်ေပးပါမယ္။
ျပဳတ္ရည္(၀က္၊ၾကက္)
ေရေႏြးပြက္ပြက္ ဆူဖို႔လိုသလို မီးျပင္းျပင္းရိွဖို႔လိုပါတယ္။
၀က္ဒူးဆစ္ရိုး(သုိ႔) ၾကက္ရိုးကို ေရေႏြးဆူဆူနဲ႔ အရင္ဆံုးေဖ်ာ္ပစ္ပါ။
ၿပီးမွ ဒူးဆစ္ထဲမွ ခ်င္ဆီမ်ားထြက္လာေအာင္ သံတူျဖင္႔ အရိုးအက္ေအာင္ ထုပါ။
ေရပြက္ပြက္ဆူေနေသာ ျပဳတ္ရည္အိုးတြင္ ဒူးရိုး၂စံုကို ႏွစ္နာရီေလာက္ ျပဳတ္ထားပါ။
မီးအားျပင္းေလ ျပဳတ္ရည္အေရာင္ဟာ ႏို႕ေရာင္ေပါက္ၿပီး
အဆီအႏွစ္ေကာင္းေကာင္နဲ႔ ေသာက္ခ်င္စြယ္ ေမႊးပ်ံ႕ေနပါမယ္။
လူမမာအၾကိဳက္ ကၽြန္ေတာ္႔ဆိုင္က ျပဳတ္ရည္ကေတာ႔ ဒူးရိုးဆီ(သို႔) ၾကက္ရိုးဆီကိုမပါေအာင္
မီးနည္းနည္းျဖင္႔ တရက္ေလာက္ ျပဳတ္ထားပါတယ္။အေပၚမွာ တက္လာသမွ် ဆီေတြကို ဖယ္ရွားပစ္ပါတယ္။ မီးရိွန္နည္းေတာ႔ တခါတရံ ဆီၾကီးေစာ္အနံ႔ နံတတ္ပါတယ္။ ေသာက္ေလ ေသာက္ေလ အီၿပီး မေသာက္ခ်င္ျဖစ္တတ္ပါတယ္။
အဆီအႏွစ္လံုး၀မပါတဲ႔အတြက္ က်န္းမာေရးရႈေထာင္႔ကေန ၾကည္႔ရင္ ေကာင္းေပမဲ႔ စီးပြာေရးအေနနဲ႔ ျမန္မာပါးစပ္နဲ႔ လိုက္ဖို႔ မလြယ္သလို ခ်ိဳစိမ္႔ေမႊးၿပီး အရသာအီဆိမ္႔တာကို ၾကိဳက္ေသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးအမ်ားစုအတြက္
မသင္႔ေတာ္ပါဘူး။ ေရာင္းအားေကာင္းတဲ႔ ေၾကးအိုးဆိုင္ေတြမွာ ဟင္းရည္ေသာက္ေကာင္းတယ္ မေကာင္းဘူးဆိုတာလည္း ပြက္ပြက္ဆူၿပီး ပူေနဖို႔လိုပါတယ္။ ဟင္းရည္ပူေနမွလည္း အဆီေတြ မ်ားလြန္းလို႔ အီမွန္းမသိေတာ႔သလို မုန္ညွင္းစိမ္းနဲ႔ ၾကက္သြန္ျဖဴမိတ္၊ မုန္လာဥျဖဴ၊
ငရုတ္ေကာင္းမႈန္႔ထည္႔လိုက္လို႔လ
က်ေနာ္႔ရဲ႕ ဆိုင္ကေတာ႔ အခ်ိဳမႈန္႔ေကာ ေဆးသၾကားေရာ ဆားကိုပါ မသံုးပါဘူး။ အသင္႔လုပ္ၿပီးသား ၾကက္သားမႈန္႔ကိုသာ သံုးသျဖင္႔လည္း လူၾကိဳက္နည္းလွပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ေသြးတိုးနဲ႔ ဆီးခ်ိဳရိွသူေတြအတြက္ စားသံုးတဲ႔အခါမွာ အလြန္အကၽြံဥပဒ္မျဖစ္တဲ႔အတြက္ က်ေနာ္ေၾကးအိုး
ေရာင္းရတာ စိတ္ခ်မ္းသာပါတယ္။
ျခစ္သားေခၚ အသားလံုးမ်ားျပဳလုပ္နည္း
ဒီလိုျခစ္သာျပဳလုပ္ရာတြင္ တစ္ဆိုင္နဲ႔ တစ္ဆိုင္ လုပ္နည္းမတူပါဘူး။ အသားမ်ားမ်ားထည္႔ျပၿပီး လူၾကိဳက္မ်ားေအာင္ လုပ္နည္းနဲ႔ အသားေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေစ်းၾကီးၾကီးကုန္က်တဲ႔နည္းဆိုၿပ
ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ အၾကိဳက္ကေတာ႔ မ်ားမ်ားနဲ႔ ေပါေပါကို ႏွစ္ျခိဳက္ၾကတာမို႔ စီးပြားေရးတြက္ေျခကိုက္ခ်င္ၿပီး
လုပ္မယ္ဆိုလွ်င္ ၀က္သား၊ ၾကက္သား လုပ္နည္းတူတူပါပဲ။
လတ္ဆတ္ေသာ ေပါင္လံုးသားကို ေရျဖင္႔ စင္ၾကယ္ေအာင္ ေဆးပါ။ အတံုးေလးေတြ လီွးျဖတ္ၿပီး ၾကိတ္စက္ရိွလွ်င္ ၾကိတ္စက္ထဲထည္႔ၿပီး မရိွပါက ႏုတ္ႏုတ္စင္းပါ။
၀က္သားတစ္ပိႆာဆိုလွ်င္ အဆီအေၾကာ ငါးဆယ္သားထည္႔ၿပီး ႏုတ္ႏုတ္ျဖစ္ေအာင္ ေရာစင္းေပးပါ။
၀က္သားတစ္ပိႆာ ငါးဖယ္စစ္စစ္ ၁၅က်ပ္သား ၾကက္ဥအေသး တစ္၀က္ ကို ေရာနယ္ဖို႔ အသင္႔ထားပါ။
အခ်ိဳမႈန္႔ ၂ဇြန္း၊ ေဆးသၾကား လက္ဖက္ရည္ဇြန္းေလး ေလးပံုတပံု၊၊ ဆား လက္ဖက္ရည္ဇြန္း ၁ဇြန္း၊ သၾကား ၁ဇြန္းတို႔ကို သမေအာင္ ေရာေမႊထားပါ။
တရုတ္ႏိုင္ငံလုပ္ ႏွမ္းဆီျဖစ္ျဖစ္ ယိုးဒယားႏိုင္ငံလုပ္ႏွမ္းဆီျဖစ္
အသားကို ေစးကပ္လာေအာင္ နယ္ေပးပါ။ ေနာက္ဆံုးေရာက္မွ ေကာ္မႈန္႔ လက္ဖက္ရည္ဇြန္း ၂၀ခန္႔ကို ေရာထည္႔နယ္ပါ။
ၿပီးလွ်င္ အိတ္ထဲထည္႔ၿပီး ေရခဲေသတၱာအခဲဆံုးေနရာမွာ ခဲသြားသည္အထိ ထားပါ။
အူမ၊ အူခ်ိဳ(အခါးပိုင္းမဟုတ္ေသာ အပိုင္း)၊ အသည္း(အဆီမပါေသာ)၊ ေက်ာက္ကပ္( အထဲမွ အဆီကို ခြဲထုတ္ပါ) တို႔ကို ဆား(သို႔) ေက်ာက္ခ်ဥ္ျဖင္႔ အနံ႔ေပ်ာက္တဲ႔အထိ နယ္ပါ။
ၿပီးလွ်င္ အနံ႔ေပ်ာက္သည္အထိ ေရျဖင္႔ အထပ္ထပ္ေဆးေပးပါ။
အူမႏွင္႔ အူခ်ိဳကို ၀က္ဒူးရိုးျပဳတ္သည္႔အခ်ိန္တြင္ တခါတည္းထည္႔ၿပီး ျပဳတ္ထားပါ။
ၾကာဇံကို မခ်က္ျပဳတ္မီ နာရီ၀က္ခန္႔ ေရမ်ားမ်ားျဖင္႔ ၾကိဳစိမ္ထားပါ။
ဦးေႏွာက္ကို ေရစိမ္ထားၿပီး အေပၚယံမွ ေသြးေၾကာမွ်င္ေလးမ်ားကုိ ဆြဲခြာပစ္ပါ။
ငံုးဥကို က်က္ေအာင္ ၾကိဳျပဳတ္ထားၿပီး အခြံခြာထားပါ။
ပဲျပား၊ ၀က္သားလံုး၊ ငါးဖယ္ၾကိဳက္ႏွစ္သက္လွ်င္ ထည္႔သြင္းၿပီး ခ်က္ျပဳတ္ႏိုင္သည္။
၀က္ျပဳတ္ရည္ ပြက္ပြက္ဆူလွ်င္ ၀က္ျခစ္သားကို ဇြန္းျဖင္႔ အတံုးေသးေသးေလးျဖစ္ေအာင္ ျခစ္ထည္႔ပါ။ အတံုးၾကီးလွ်င္ အထဲက အသားက်က္ဖို႔အတြက္ နည္းနည္းၾကာၾကာေစာင္႔ရမည္။
ျခစ္သားျခစ္ၿပီးလွ်င္ ဦးေႏွာက္နဲ႔ အသဲကို ထည္႔ပါ။ ငံုးဥ၊ အူခ်ိဳ၊ အူမ၊ ငါးဖယ္၊ ပဲျပား၊ ၀က္သားလံုးမ်ားကို ထည္႔ပါ။
အသားက်က္ေလာက္ေအာင္ ပြက္ပြက္ဆူေနခ်ိန္မွာ စိမ္ထားေသာ ၾကာဇံကို ထည္႔ပါ။
တင္းတင္းမာမာ ၾကာဇံကို စားခ်င္လွ်င္ ၾကာဇံထည္႔ၿပီး ခဏအတြင္း မုန္ညွင္းရြက္၊ ကူးခ်ိဳင္ရြက္ေတြကို ထည္႔ပါ။
သင္းပ်ံေသာ ေမႊးရနံ႔ထြက္ေစရန္ ပန္းကန္လံုးထဲ ထည္႔ၿပီးပါက ႏွမ္းဆီတဇြန္းကို အေပၚကေန ေလာင္းထည္႔ေပးပါ။
ေၾကးအုိး ဆီခ်က္လုပ္နည္း
က်န္းမာေရးနဲ႔ ညီညြတ္ေသာ လုပ္နည္းနဲ႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးၾကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ ေရာင္းေကာင္းေသာ လုပ္နည္းကို တင္ျပေပးပါမယ္။
က်န္းမာေရးနဲ႔ ညီညြတ္ေစရန္ အခ်ိဳမႈန္႔၊ ၀က္ဆီကို မသံုးရံုတင္မကပဲ ပဲငံျပာရည္ကိုလည္း ျပန္လည္ က်ိဳခ်က္ၿပီးမွ ခ်က္ပါတယ္။ ေနၾကာဆီစစ္စစ္ကို ၾကက္သြန္ျဖဴ ဂ်င္းတို႔ျဖင္႔ ေမႊးပ်ံ႔ေနေအာင္ ေၾကာ္ပါတယ္။
ျမန္မာလူမ်ိဳးအၾကိဳက္ ခံတြင္းေတြ႕ စြဲလန္းေစမည္႔ ေၾကးအိုးဆီခ်က္လုပ္နည္းကေတာ႔
ပဲဆီတစ္ဆ ၀က္ဆီ တစ္ဆကို ေရာၿပီး မီးျပင္းျပင္းတြင္ ဆူလာေအာင္ တည္ပါတယ္။ ဆီဆူလာလွ်င္ မီးဖိုအိုေပါက္ကို ပိတ္ၿပီး မီးအသင္႔တင္႔ျဖစ္ေအာင္ ထားၿပီး ၾကက္သြန္ျဖဴ ဂ်င္းတို႔ကို ထည္႔ၿပီး ေရႊ၀ါေရာင္သမ္းလာေအာင္
ေၾကာ္ပါတယ္။မတူဖို႔ အလြန္အေရးၾကီးပါတယ္။ မီးမမ်ားဖို႔နဲ႔ အၾကာၾကီး မေၾကာ္မိေစရန္လိုပါတယ္။ မီးမ်ားလွ်င္ အေမႊးရနံ႔ နည္းတတ္သလို အၾကာၾကီးေၾကာ္မိပါကလည္း ဆီခ်က္ဟာ ခါးသြားတတ္သလို အေရာင္လည္း မလွေတာ႔ပါဘူး။
အခ်ိဳမႈန္႔(နန္းေတာ္ ဇြန္းတံဆိပ္ အေၾကမႈန္႔) ဘာလို႔သံုးလဲဆိုေတာ႔ အသုပ္ေတြမွာ အဲဒီအခ်ိဳမႈန္႔ေတြဟာ အခ်ိဳကို ပိုစြဲေစသလို ေပ်ာ္၀င္မႈ ပိုျမန္လို႔ပါ။ ခ်က္ထားေသာ ပဲဆီ၊ အခ်ိဳမႈန္႔အနည္းငယ္၊ ငံျပာရည္အနည္းငယ္ထည္႔ၿပီး
အထက္မွာ ခ်က္ျပဳတ္နည္းအတိုင္း ေၾကးအိုးအရည္ကို စစ္ၿပီး ေၾကးအိုး ဆီခ်က္အေနနဲ႔ ေျပာင္းစားလို႔ရပါတယ္။ ေၾကးအိုးဆီခ်က္လုပ္ရာမွာ သတိထားရမွာကေတာ႔ အသားကို ပိုက်က္ေအာင္ အခ်ိန္ၾကာၾကာျပဳတ္ဖို႔နဲ႔
ၾကာဇံကို အရမ္းမေပ်ာ႔သြားေစေအာင္ မီးရိွန္ၾကည္႔တတ္ဖို႔လုိပါတယ္။ ၿပီးလွ်င္ ၾကက္သြန္ျဖဴေၾကာ္ေလးျဖဴးကာ စားႏိုင္ပါၿပီ။
က်ေနာ္ ေရာင္းေကာင္းတဲ႔ စီးပြားျဖစ္တဲ႔ ေၾကးအိုးဆီခ်က္ေတြကို ဘာလို႔ မေရာင္းေတာ႔တာလဲဆိုေတာ႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ အနာဂတ္က်န္းမာေရးကို တြက္မိလို႔ပါ။ ျမန္မာျပည္ဟာ ငါးပိစားလို႔ အခ်ိဳမႈန္႔၊ ေဆးသၾကား ပါ၀ါပါမွ
စားေကာင္းတယ္ထင္ၿပီး ပါးစပ္စြဲတတ္တဲ႔အက်င္႔ရိွေနပါတယ
ေသြးတိုးေရာဂါျဖစ္ခ်င္သလိုလို ရိွလာပါၿပီ။ ဒါေၾကာင္႔ အခ်ိဳမႈန္႔ကို လံုး၀ေရွာင္သလို အငန္ကိုလည္း ေရွာင္ပါတယ္။ က်ေနာ္႔ဆိုင္ လာစားတဲ႔ ေဖာက္သည္ဆိုတာလည္း စားမေကာင္းလို႔၊ အရသာမေတြ႔လို တခါလာစားၿပီး
စားခ်င္စိတ္ေပ်ာက္သြားကာ ေနာက္တခါမလာေတာ႔ပါဘူး။ ဟီးဟီး..မရွက္ပါဘူး။ စားမေကာင္းမွန္းလည္း သိပါတယ္။ စားေကာင္းေအာင္ ဘယ္လိုခ်က္ရမွန္းသိေပမဲ႔ ကိုယ္လည္း က်န္းမာေရးမေကာင္းသူမလို႔
အတတ္ႏိုင္ဆံုး က်န္းမာေရးနဲ႔ ညီညြတ္ေအာင္ ခ်က္ပါတယ္။ ေၾကးအိုးဆိုတာ အဓိကကေတာ႔ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ေၾကာ္ထားတဲ႔ ၀က္ဆီနဲ႔ အခ်ိဳမႈန္႔အရသာကို ခံခ်င္လို႔ စားၾကတာပါ။ ဒါေတြမ်ားမွ ေကာင္းတယ္လို႔ ထင္ေနတတ္ၾကတယ္။
အသားဆိုလည္း မ်ားတာၾကိဳက္ပါတယ္။ အသားထဲမွာ ၀က္ဆီေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ာမ်ားထည္႔ၿပီး ပြားေအာင္ လုပ္ထားတာ၊ အေၾကာေတြ ထည္႔ၿပီး အသားေတြ သြားၾကားညွပ္ေအာင္ လုပ္ထားတာကို ျမန္မာလူမ်ိဳးအမ်ားစုက မသိၾကပါဘူး။
တခ်ိဳ႕ဆိုင္ေတြဆို နည္းနည္းနဲ႔ ေကာင္းေကာင္း ခ်က္ျပဳတ္ေရာင္းခ်တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ကိုယ္ကလည္း ဆိုင္ဖြင္႔လို႔ သူတို႔ဆီမွာ သြားစားရင္ ဘာလုိ႔နည္းၿပီး ေစ်းၾကီးရလဲဆိုတာကို သိပါတယ္။ က်ေနာ္ ေလ႔လာမိသေလာက္ကေတာ႔
က်ေနာ္႔ဆိုင္ကို လာစားဖူးတဲ႔သူေတြထဲမွာ အ၀လြန္ေနသူေတြနဲ႔ ပိန္ပိန္ပါးပါး အသားအရည္မြဲေျခာက္ေနသူေတြ မၾကိဳက္ဆံုးျဖစ္တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ အစကေတာ႔ အမႈမဲ႔ ေနမိတယ္။ ေနာက္မွ ေမးၾကည္႔တယ္။ အ၀လြန္သူအမ်ားစုက
အသားဟာ စားမေကာင္းလို႔ အရည္ဟာ မဆိမ္႔လို႔ဆိုတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ သူတို႔ဟာ အဆီအဆိမ္႔ အႏွစ္ေတြပါမွ ၾကိဳက္တဲ႔သူမလို႔ က်ေနာ္႔ ေၾကးအိုးကို လာစားၿပီး မေကာင္းဘူး။ နည္းတယ္လို႔ ေ၀ဖန္ၿပီး ေနာက္ ဘယ္ေတာ႔မွ မလာေတာ႔ပါဘူး။
တခါတေလ မီးအားနည္းလို႔ ေၾကးအုိးျပဳတ္ရည္ဟာလည္း အဆီခမ္းေအာင္ တရက္ေလာက္ ျပဳတ္ရတဲ႔အတြက္လည္း ဆီေခ်းေစာ္နံတာလည္း ပါပါတယ္။ ပိန္ပိန္ေသးေသးနဲ႔ အသားအရည္ေျခာက္ေနတဲ႔သူေတြကေတာ႔ အခ်ိဳမႈန္႔အရသာ၊ ေဆးသၾကားအရသာနဲ႔
တသက္လံုး ငယ္စဥ္ကတည္းက ထိေတြ႕လာတဲ႔ ဆင္းရဲသားလူတန္းစားေတြဆိုတာကို ေလ႔လာေတြ႕ရိွရပါတယ္။ သူတို႔ဟာ ၾကက္သားမႈန္႔အရသာထဲမွာပါတဲ႔ ဟင္းခတ္အေမႊးအၾကိဳင္အနံ႔မ်ားကို
က်ေနာ္ဆိုင္က ေၾကးအိုးဆီခ်က္ဆို သူတို႔ မၾကိဳက္ပါဘူး။ တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ ေလးငါးဇြန္းေလာက္ေသာက္ၿပီး မ်က္ႏွာရွံဴ႕မဲ႔သြားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ အရသာမရိွဘူးလို႔ ေ၀ဖန္သြားပါေသးတယ္။ ပိုဆိုးတာကေတာ႔ နည္းလို႔တဲ႔။ ေစ်းၾကီးလို႔ဆိုတာေတြလည္း ပါပါတယ္။
အစာဆိုတာ ေဆးပါ။ ကိုယ္နဲ႔ တည္႔တဲ႔အစာကိုပဲ စားသင္႔တယ္ဆိုတာကို ကုရၾကာတဲ႔ ေသြးတိုးလို၊ ဆီးခ်ိဳလို နာတာရွည္ေရာဂါေတြျဖစ္မွ သိတာပါ။ ျမန္မာျပည္မွာ ရိွတဲ႔ ျပည္သူေတြအမ်ားစုဟာ ႏို႔နဲ႔ မတည္႔ပါဘူး။ ႏို႔ေသာက္ရင္ အန္တဲ႔သူ၊ ဗိုက္နာတတ္တဲ႔သူမ်ားပါတယ္။
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ႔ မပုပ္မသိုးေဆးေတြနဲ႔ လုပ္ထားတဲ႔ အစားအစာေတြကို ေစ်းေပါလို႔ ၀မ္း၀ေအာင္ စားေနက်တဲ႔ အေလ႔အထေတြေၾကာင္႔လည္း ပါပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာရိွတဲ႔ လူေတြရဲ႕ က်န္းမာေရးအဆင္႔အတန္းဟာလည္း တႏွစ္တျခား နိမ္႔က်လာပါတယ္။
ကာကြယ္ကုသမႈမရိွသျဖင္႔လည္း ျဖစ္လာလွ်င္ ေဆးကုဖို႔ ပိုက္ဆံကလည္း မတတ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ဆင္းရဲမြဲေတၾကသလို နည္းနည္းနာမက်န္းျဖစ္ပါကလည္း အစိုးရကေန ဖိဖိစီးစီးလုပ္ေပးတဲ႔ က်န္းမာေရး၀န္ေဆာင္မႈေတြ နည္းသလို ေဆး၀ါးေတြ အလံုအေလာက္မရိွတာေတြ
ေၾကာင္႔လည္း ေငြမတတ္ႏိုင္လို႔ ေဆးရံုေဆးခန္းသြားရင္ မ်က္ႏွာငယ္ၿပီး ေသေန႔ေစာင္႔ရမည္႔အတူတူ၊ ဘယ္လို အတိုင္းအဆေတြနဲ႔ သံုးစြဲသင္႔တယ္ဆိုတဲ႔ ျမန္မာတိုင္းရင္းေဆးေတြကိုပဲ လက္လွမ္းမိသလို ဘာေရာဂါျဖစ္ေနမွန္းတိတိက်က်မသိပ
ကုသမႈေတြမ်ားေနလို႔ပါပဲ။ ေနာက္တခ်က္ကေတာ႔ ေဆးဖိုး၀ါးခ မတတ္ႏိုင္လို႔ လူေတြအေၾကာက္တရားျဖစ္ေအာင္ လူၾကီးေတြက ငယ္စဥ္ကတည္းက ေဆးေၾကာက္ေအာင္ ေဆးခန္းေၾကာက္ေအာင္ အသိအျမင္ဗဟုသုတမရိွေအာင္ လုပ္ထားတာေတြေၾကာင္႔လည္း ေဆးရံုေဆးခန္းေတြ
သြားတယ္ဆိုတာ ဆင္းရဲသား ေတာသားေတြ အတြင္းစိတ္ထဲအထိ အေၾကာက္တရားေတြအေနနဲ႔ စြဲထင္ေနလို႔ပါပဲ။ အစိုးရကေန ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ေန႔စဥ္ေနထိုင္စားေသာက္မႈေတြကို အဆင္႔မျမင္႔ေပးဘူးဆိုရင္ ေရွ႕ေလွ်ာက္ ျမန္မာေတြ မ်ိဳးတံုးရေတာ႔မွာပါ။ အေပါစား စားအံုးဆီေတြကိုပဲ
သံုးႏိုင္ေတာ႔တယ္။ ၀မ္း၀ဖို႔အတြက္ ေငြမရိွေတာ႔ ပိုက္ဆံနည္းနည္းနဲ႔ အရသာရိွရိွ ၀မ္း၀ဖို႔အတြက္ အပုပ္အသိုးနဲ႔ က်န္းမာေရးနဲ႔ မညီညြတ္တဲ႔အစားအစာေတြကိုသာ လက္လွမ္းမီသလို စားေနၾကလို႔လဲ ပါးစပ္ေတြပ်က္ၿပီး အခ်ိဳအဆိမ္႔၊ အငန္၊ အခ်ဥ္စူးစူးေတြကို စားသံုးေနၾကတာဟာ
အေလ႔အထတစ္ခုလိုျဖစ္လာတယ္။ ေရွ႕ေရွာက္မျပဳျပင္ပဲ ေနာင္ႏွစ္ ၃၀ေလာက္ေရာက္သြားရင္ ျမန္မာျပည္မွာ အေသေစာမည္႔ လူေတြမ်ားလာမည္ျဖစ္ေၾကာင္းကို ကိုယ္တိုင္ခံစားေနရေသာ က်ေနာ္က ေလးေလးစားစားျဖင္႔ တင္ျပမိပါသည္။ ေၾကးအိုးခ်က္နည္းကိုလည္း
မည္သူမဆို ယူသံုးႏိုင္သလို ထပ္ဆင္႔ေ၀မွ်ႏိုင္ပါတယ္။ က်ေနာ္႔နာမည္သံုးဖို႔လည္း မလိုပါ။ ထိုနည္းကို သိၿပီး အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းျပဳခ်င္သူမ်
ေအာင္ေက်ာ္ဦး
ေရေႏြးပြက္ပြက္ ဆူဖို႔လိုသလို မီးျပင္းျပင္းရိွဖို႔လိုပါတယ္။
၀က္ဒူးဆစ္ရိုး(သုိ႔) ၾကက္ရိုးကို ေရေႏြးဆူဆူနဲ႔ အရင္ဆံုးေဖ်ာ္ပစ္ပါ။
ၿပီးမွ ဒူးဆစ္ထဲမွ ခ်င္ဆီမ်ားထြက္လာေအာင္ သံတူျဖင္႔ အရိုးအက္ေအာင္ ထုပါ။
ေရပြက္ပြက္ဆူေနေသာ ျပဳတ္ရည္အိုးတြင္ ဒူးရိုး၂စံုကို ႏွစ္နာရီေလာက္ ျပဳတ္ထားပါ။
မီးအားျပင္းေလ ျပဳတ္ရည္အေရာင္ဟာ ႏို႕ေရာင္ေပါက္ၿပီး
အဆီအႏွစ္ေကာင္းေကာင္နဲ႔ ေသာက္ခ်င္စြယ္ ေမႊးပ်ံ႕ေနပါမယ္။
လူမမာအၾကိဳက္ ကၽြန္ေတာ္႔ဆိုင္က ျပဳတ္ရည္ကေတာ႔ ဒူးရိုးဆီ(သို႔) ၾကက္ရိုးဆီကိုမပါေအာင္
မီးနည္းနည္းျဖင္႔ တရက္ေလာက္ ျပဳတ္ထားပါတယ္။အေပၚမွာ တက္လာသမွ် ဆီေတြကို ဖယ္ရွားပစ္ပါတယ္။ မီးရိွန္နည္းေတာ႔ တခါတရံ ဆီၾကီးေစာ္အနံ႔ နံတတ္ပါတယ္။ ေသာက္ေလ ေသာက္ေလ အီၿပီး မေသာက္ခ်င္ျဖစ္တတ္ပါတယ္။
အဆီအႏွစ္လံုး၀မပါတဲ႔အတြက္ က်န္းမာေရးရႈေထာင္႔ကေန ၾကည္႔ရင္ ေကာင္းေပမဲ႔ စီးပြာေရးအေနနဲ႔ ျမန္မာပါးစပ္နဲ႔ လိုက္ဖို႔ မလြယ္သလို ခ်ိဳစိမ္႔ေမႊးၿပီး အရသာအီဆိမ္႔တာကို ၾကိဳက္ေသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးအမ်ားစုအတြက္
မသင္႔ေတာ္ပါဘူး။ ေရာင္းအားေကာင္းတဲ႔ ေၾကးအိုးဆိုင္ေတြမွာ ဟင္းရည္ေသာက္ေကာင္းတယ္ မေကာင္းဘူးဆိုတာလည္း ပြက္ပြက္ဆူၿပီး ပူေနဖို႔လိုပါတယ္။ ဟင္းရည္ပူေနမွလည္း အဆီေတြ မ်ားလြန္းလို႔ အီမွန္းမသိေတာ႔သလို မုန္ညွင္းစိမ္းနဲ႔ ၾကက္သြန္ျဖဴမိတ္၊ မုန္လာဥျဖဴ၊
ငရုတ္ေကာင္းမႈန္႔ထည္႔လိုက္လို႔လ
က်ေနာ္႔ရဲ႕ ဆိုင္ကေတာ႔ အခ်ိဳမႈန္႔ေကာ ေဆးသၾကားေရာ ဆားကိုပါ မသံုးပါဘူး။ အသင္႔လုပ္ၿပီးသား ၾကက္သားမႈန္႔ကိုသာ သံုးသျဖင္႔လည္း လူၾကိဳက္နည္းလွပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ေသြးတိုးနဲ႔ ဆီးခ်ိဳရိွသူေတြအတြက္ စားသံုးတဲ႔အခါမွာ အလြန္အကၽြံဥပဒ္မျဖစ္တဲ႔အတြက္ က်ေနာ္ေၾကးအိုး
ေရာင္းရတာ စိတ္ခ်မ္းသာပါတယ္။
ျခစ္သားေခၚ အသားလံုးမ်ားျပဳလုပ္နည္း
ဒီလိုျခစ္သာျပဳလုပ္ရာတြင္ တစ္ဆိုင္နဲ႔ တစ္ဆိုင္ လုပ္နည္းမတူပါဘူး။ အသားမ်ားမ်ားထည္႔ျပၿပီး လူၾကိဳက္မ်ားေအာင္ လုပ္နည္းနဲ႔ အသားေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေစ်းၾကီးၾကီးကုန္က်တဲ႔နည္းဆိုၿပ
ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ အၾကိဳက္ကေတာ႔ မ်ားမ်ားနဲ႔ ေပါေပါကို ႏွစ္ျခိဳက္ၾကတာမို႔ စီးပြားေရးတြက္ေျခကိုက္ခ်င္ၿပီး
လုပ္မယ္ဆိုလွ်င္ ၀က္သား၊ ၾကက္သား လုပ္နည္းတူတူပါပဲ။
လတ္ဆတ္ေသာ ေပါင္လံုးသားကို ေရျဖင္႔ စင္ၾကယ္ေအာင္ ေဆးပါ။ အတံုးေလးေတြ လီွးျဖတ္ၿပီး ၾကိတ္စက္ရိွလွ်င္ ၾကိတ္စက္ထဲထည္႔ၿပီး မရိွပါက ႏုတ္ႏုတ္စင္းပါ။
၀က္သားတစ္ပိႆာဆိုလွ်င္ အဆီအေၾကာ ငါးဆယ္သားထည္႔ၿပီး ႏုတ္ႏုတ္ျဖစ္ေအာင္ ေရာစင္းေပးပါ။
၀က္သားတစ္ပိႆာ ငါးဖယ္စစ္စစ္ ၁၅က်ပ္သား ၾကက္ဥအေသး တစ္၀က္ ကို ေရာနယ္ဖို႔ အသင္႔ထားပါ။
အခ်ိဳမႈန္႔ ၂ဇြန္း၊ ေဆးသၾကား လက္ဖက္ရည္ဇြန္းေလး ေလးပံုတပံု၊၊ ဆား လက္ဖက္ရည္ဇြန္း ၁ဇြန္း၊ သၾကား ၁ဇြန္းတို႔ကို သမေအာင္ ေရာေမႊထားပါ။
တရုတ္ႏိုင္ငံလုပ္ ႏွမ္းဆီျဖစ္ျဖစ္ ယိုးဒယားႏိုင္ငံလုပ္ႏွမ္းဆီျဖစ္
အသားကို ေစးကပ္လာေအာင္ နယ္ေပးပါ။ ေနာက္ဆံုးေရာက္မွ ေကာ္မႈန္႔ လက္ဖက္ရည္ဇြန္း ၂၀ခန္႔ကို ေရာထည္႔နယ္ပါ။
ၿပီးလွ်င္ အိတ္ထဲထည္႔ၿပီး ေရခဲေသတၱာအခဲဆံုးေနရာမွာ ခဲသြားသည္အထိ ထားပါ။
အူမ၊ အူခ်ိဳ(အခါးပိုင္းမဟုတ္ေသာ အပိုင္း)၊ အသည္း(အဆီမပါေသာ)၊ ေက်ာက္ကပ္( အထဲမွ အဆီကို ခြဲထုတ္ပါ) တို႔ကို ဆား(သို႔) ေက်ာက္ခ်ဥ္ျဖင္႔ အနံ႔ေပ်ာက္တဲ႔အထိ နယ္ပါ။
ၿပီးလွ်င္ အနံ႔ေပ်ာက္သည္အထိ ေရျဖင္႔ အထပ္ထပ္ေဆးေပးပါ။
အူမႏွင္႔ အူခ်ိဳကို ၀က္ဒူးရိုးျပဳတ္သည္႔အခ်ိန္တြင္ တခါတည္းထည္႔ၿပီး ျပဳတ္ထားပါ။
ၾကာဇံကို မခ်က္ျပဳတ္မီ နာရီ၀က္ခန္႔ ေရမ်ားမ်ားျဖင္႔ ၾကိဳစိမ္ထားပါ။
ဦးေႏွာက္ကို ေရစိမ္ထားၿပီး အေပၚယံမွ ေသြးေၾကာမွ်င္ေလးမ်ားကုိ ဆြဲခြာပစ္ပါ။
ငံုးဥကို က်က္ေအာင္ ၾကိဳျပဳတ္ထားၿပီး အခြံခြာထားပါ။
ပဲျပား၊ ၀က္သားလံုး၊ ငါးဖယ္ၾကိဳက္ႏွစ္သက္လွ်င္ ထည္႔သြင္းၿပီး ခ်က္ျပဳတ္ႏိုင္သည္။
၀က္ျပဳတ္ရည္ ပြက္ပြက္ဆူလွ်င္ ၀က္ျခစ္သားကို ဇြန္းျဖင္႔ အတံုးေသးေသးေလးျဖစ္ေအာင္ ျခစ္ထည္႔ပါ။ အတံုးၾကီးလွ်င္ အထဲက အသားက်က္ဖို႔အတြက္ နည္းနည္းၾကာၾကာေစာင္႔ရမည္။
ျခစ္သားျခစ္ၿပီးလွ်င္ ဦးေႏွာက္နဲ႔ အသဲကို ထည္႔ပါ။ ငံုးဥ၊ အူခ်ိဳ၊ အူမ၊ ငါးဖယ္၊ ပဲျပား၊ ၀က္သားလံုးမ်ားကို ထည္႔ပါ။
အသားက်က္ေလာက္ေအာင္ ပြက္ပြက္ဆူေနခ်ိန္မွာ စိမ္ထားေသာ ၾကာဇံကို ထည္႔ပါ။
တင္းတင္းမာမာ ၾကာဇံကို စားခ်င္လွ်င္ ၾကာဇံထည္႔ၿပီး ခဏအတြင္း မုန္ညွင္းရြက္၊ ကူးခ်ိဳင္ရြက္ေတြကို ထည္႔ပါ။
သင္းပ်ံေသာ ေမႊးရနံ႔ထြက္ေစရန္ ပန္းကန္လံုးထဲ ထည္႔ၿပီးပါက ႏွမ္းဆီတဇြန္းကို အေပၚကေန ေလာင္းထည္႔ေပးပါ။
ေၾကးအုိး ဆီခ်က္လုပ္နည္း
က်န္းမာေရးနဲ႔ ညီညြတ္ေသာ လုပ္နည္းနဲ႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးၾကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ ေရာင္းေကာင္းေသာ လုပ္နည္းကို တင္ျပေပးပါမယ္။
က်န္းမာေရးနဲ႔ ညီညြတ္ေစရန္ အခ်ိဳမႈန္႔၊ ၀က္ဆီကို မသံုးရံုတင္မကပဲ ပဲငံျပာရည္ကိုလည္း ျပန္လည္ က်ိဳခ်က္ၿပီးမွ ခ်က္ပါတယ္။ ေနၾကာဆီစစ္စစ္ကို ၾကက္သြန္ျဖဴ ဂ်င္းတို႔ျဖင္႔ ေမႊးပ်ံ႔ေနေအာင္ ေၾကာ္ပါတယ္။
ျမန္မာလူမ်ိဳးအၾကိဳက္ ခံတြင္းေတြ႕ စြဲလန္းေစမည္႔ ေၾကးအိုးဆီခ်က္လုပ္နည္းကေတာ႔
ပဲဆီတစ္ဆ ၀က္ဆီ တစ္ဆကို ေရာၿပီး မီးျပင္းျပင္းတြင္ ဆူလာေအာင္ တည္ပါတယ္။ ဆီဆူလာလွ်င္ မီးဖိုအိုေပါက္ကို ပိတ္ၿပီး မီးအသင္႔တင္႔ျဖစ္ေအာင္ ထားၿပီး ၾကက္သြန္ျဖဴ ဂ်င္းတို႔ကို ထည္႔ၿပီး ေရႊ၀ါေရာင္သမ္းလာေအာင္
ေၾကာ္ပါတယ္။မတူဖို႔ အလြန္အေရးၾကီးပါတယ္။ မီးမမ်ားဖို႔နဲ႔ အၾကာၾကီး မေၾကာ္မိေစရန္လိုပါတယ္။ မီးမ်ားလွ်င္ အေမႊးရနံ႔ နည္းတတ္သလို အၾကာၾကီးေၾကာ္မိပါကလည္း ဆီခ်က္ဟာ ခါးသြားတတ္သလို အေရာင္လည္း မလွေတာ႔ပါဘူး။
အခ်ိဳမႈန္႔(နန္းေတာ္ ဇြန္းတံဆိပ္ အေၾကမႈန္႔) ဘာလို႔သံုးလဲဆိုေတာ႔ အသုပ္ေတြမွာ အဲဒီအခ်ိဳမႈန္႔ေတြဟာ အခ်ိဳကို ပိုစြဲေစသလို ေပ်ာ္၀င္မႈ ပိုျမန္လို႔ပါ။ ခ်က္ထားေသာ ပဲဆီ၊ အခ်ိဳမႈန္႔အနည္းငယ္၊ ငံျပာရည္အနည္းငယ္ထည္႔ၿပီး
အထက္မွာ ခ်က္ျပဳတ္နည္းအတိုင္း ေၾကးအိုးအရည္ကို စစ္ၿပီး ေၾကးအိုး ဆီခ်က္အေနနဲ႔ ေျပာင္းစားလို႔ရပါတယ္။ ေၾကးအိုးဆီခ်က္လုပ္ရာမွာ သတိထားရမွာကေတာ႔ အသားကို ပိုက်က္ေအာင္ အခ်ိန္ၾကာၾကာျပဳတ္ဖို႔နဲ႔
ၾကာဇံကို အရမ္းမေပ်ာ႔သြားေစေအာင္ မီးရိွန္ၾကည္႔တတ္ဖို႔လုိပါတယ္။ ၿပီးလွ်င္ ၾကက္သြန္ျဖဴေၾကာ္ေလးျဖဴးကာ စားႏိုင္ပါၿပီ။
က်ေနာ္ ေရာင္းေကာင္းတဲ႔ စီးပြားျဖစ္တဲ႔ ေၾကးအိုးဆီခ်က္ေတြကို ဘာလို႔ မေရာင္းေတာ႔တာလဲဆိုေတာ႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ အနာဂတ္က်န္းမာေရးကို တြက္မိလို႔ပါ။ ျမန္မာျပည္ဟာ ငါးပိစားလို႔ အခ်ိဳမႈန္႔၊ ေဆးသၾကား ပါ၀ါပါမွ
စားေကာင္းတယ္ထင္ၿပီး ပါးစပ္စြဲတတ္တဲ႔အက်င္႔ရိွေနပါတယ
ေသြးတိုးေရာဂါျဖစ္ခ်င္သလိုလို ရိွလာပါၿပီ။ ဒါေၾကာင္႔ အခ်ိဳမႈန္႔ကို လံုး၀ေရွာင္သလို အငန္ကိုလည္း ေရွာင္ပါတယ္။ က်ေနာ္႔ဆိုင္ လာစားတဲ႔ ေဖာက္သည္ဆိုတာလည္း စားမေကာင္းလို႔၊ အရသာမေတြ႔လို တခါလာစားၿပီး
စားခ်င္စိတ္ေပ်ာက္သြားကာ ေနာက္တခါမလာေတာ႔ပါဘူး။ ဟီးဟီး..မရွက္ပါဘူး။ စားမေကာင္းမွန္းလည္း သိပါတယ္။ စားေကာင္းေအာင္ ဘယ္လိုခ်က္ရမွန္းသိေပမဲ႔ ကိုယ္လည္း က်န္းမာေရးမေကာင္းသူမလို႔
အတတ္ႏိုင္ဆံုး က်န္းမာေရးနဲ႔ ညီညြတ္ေအာင္ ခ်က္ပါတယ္။ ေၾကးအိုးဆိုတာ အဓိကကေတာ႔ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ေၾကာ္ထားတဲ႔ ၀က္ဆီနဲ႔ အခ်ိဳမႈန္႔အရသာကို ခံခ်င္လို႔ စားၾကတာပါ။ ဒါေတြမ်ားမွ ေကာင္းတယ္လို႔ ထင္ေနတတ္ၾကတယ္။
အသားဆိုလည္း မ်ားတာၾကိဳက္ပါတယ္။ အသားထဲမွာ ၀က္ဆီေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ာမ်ားထည္႔ၿပီး ပြားေအာင္ လုပ္ထားတာ၊ အေၾကာေတြ ထည္႔ၿပီး အသားေတြ သြားၾကားညွပ္ေအာင္ လုပ္ထားတာကို ျမန္မာလူမ်ိဳးအမ်ားစုက မသိၾကပါဘူး။
တခ်ိဳ႕ဆိုင္ေတြဆို နည္းနည္းနဲ႔ ေကာင္းေကာင္း ခ်က္ျပဳတ္ေရာင္းခ်တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ကိုယ္ကလည္း ဆိုင္ဖြင္႔လို႔ သူတို႔ဆီမွာ သြားစားရင္ ဘာလုိ႔နည္းၿပီး ေစ်းၾကီးရလဲဆိုတာကို သိပါတယ္။ က်ေနာ္ ေလ႔လာမိသေလာက္ကေတာ႔
က်ေနာ္႔ဆိုင္ကို လာစားဖူးတဲ႔သူေတြထဲမွာ အ၀လြန္ေနသူေတြနဲ႔ ပိန္ပိန္ပါးပါး အသားအရည္မြဲေျခာက္ေနသူေတြ မၾကိဳက္ဆံုးျဖစ္တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ အစကေတာ႔ အမႈမဲ႔ ေနမိတယ္။ ေနာက္မွ ေမးၾကည္႔တယ္။ အ၀လြန္သူအမ်ားစုက
အသားဟာ စားမေကာင္းလို႔ အရည္ဟာ မဆိမ္႔လို႔ဆိုတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ သူတို႔ဟာ အဆီအဆိမ္႔ အႏွစ္ေတြပါမွ ၾကိဳက္တဲ႔သူမလို႔ က်ေနာ္႔ ေၾကးအိုးကို လာစားၿပီး မေကာင္းဘူး။ နည္းတယ္လို႔ ေ၀ဖန္ၿပီး ေနာက္ ဘယ္ေတာ႔မွ မလာေတာ႔ပါဘူး။
တခါတေလ မီးအားနည္းလို႔ ေၾကးအုိးျပဳတ္ရည္ဟာလည္း အဆီခမ္းေအာင္ တရက္ေလာက္ ျပဳတ္ရတဲ႔အတြက္လည္း ဆီေခ်းေစာ္နံတာလည္း ပါပါတယ္။ ပိန္ပိန္ေသးေသးနဲ႔ အသားအရည္ေျခာက္ေနတဲ႔သူေတြကေတာ႔ အခ်ိဳမႈန္႔အရသာ၊ ေဆးသၾကားအရသာနဲ႔
တသက္လံုး ငယ္စဥ္ကတည္းက ထိေတြ႕လာတဲ႔ ဆင္းရဲသားလူတန္းစားေတြဆိုတာကို ေလ႔လာေတြ႕ရိွရပါတယ္။ သူတို႔ဟာ ၾကက္သားမႈန္႔အရသာထဲမွာပါတဲ႔ ဟင္းခတ္အေမႊးအၾကိဳင္အနံ႔မ်ားကို
က်ေနာ္ဆိုင္က ေၾကးအိုးဆီခ်က္ဆို သူတို႔ မၾကိဳက္ပါဘူး။ တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ ေလးငါးဇြန္းေလာက္ေသာက္ၿပီး မ်က္ႏွာရွံဴ႕မဲ႔သြားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ အရသာမရိွဘူးလို႔ ေ၀ဖန္သြားပါေသးတယ္။ ပိုဆိုးတာကေတာ႔ နည္းလို႔တဲ႔။ ေစ်းၾကီးလို႔ဆိုတာေတြလည္း ပါပါတယ္။
အစာဆိုတာ ေဆးပါ။ ကိုယ္နဲ႔ တည္႔တဲ႔အစာကိုပဲ စားသင္႔တယ္ဆိုတာကို ကုရၾကာတဲ႔ ေသြးတိုးလို၊ ဆီးခ်ိဳလို နာတာရွည္ေရာဂါေတြျဖစ္မွ သိတာပါ။ ျမန္မာျပည္မွာ ရိွတဲ႔ ျပည္သူေတြအမ်ားစုဟာ ႏို႔နဲ႔ မတည္႔ပါဘူး။ ႏို႔ေသာက္ရင္ အန္တဲ႔သူ၊ ဗိုက္နာတတ္တဲ႔သူမ်ားပါတယ္။
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ႔ မပုပ္မသိုးေဆးေတြနဲ႔ လုပ္ထားတဲ႔ အစားအစာေတြကို ေစ်းေပါလို႔ ၀မ္း၀ေအာင္ စားေနက်တဲ႔ အေလ႔အထေတြေၾကာင္႔လည္း ပါပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာရိွတဲ႔ လူေတြရဲ႕ က်န္းမာေရးအဆင္႔အတန္းဟာလည္း တႏွစ္တျခား နိမ္႔က်လာပါတယ္။
ကာကြယ္ကုသမႈမရိွသျဖင္႔လည္း ျဖစ္လာလွ်င္ ေဆးကုဖို႔ ပိုက္ဆံကလည္း မတတ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ဆင္းရဲမြဲေတၾကသလို နည္းနည္းနာမက်န္းျဖစ္ပါကလည္း အစိုးရကေန ဖိဖိစီးစီးလုပ္ေပးတဲ႔ က်န္းမာေရး၀န္ေဆာင္မႈေတြ နည္းသလို ေဆး၀ါးေတြ အလံုအေလာက္မရိွတာေတြ
ေၾကာင္႔လည္း ေငြမတတ္ႏိုင္လို႔ ေဆးရံုေဆးခန္းသြားရင္ မ်က္ႏွာငယ္ၿပီး ေသေန႔ေစာင္႔ရမည္႔အတူတူ၊ ဘယ္လို အတိုင္းအဆေတြနဲ႔ သံုးစြဲသင္႔တယ္ဆိုတဲ႔ ျမန္မာတိုင္းရင္းေဆးေတြကိုပဲ လက္လွမ္းမိသလို ဘာေရာဂါျဖစ္ေနမွန္းတိတိက်က်မသိပ
ကုသမႈေတြမ်ားေနလို႔ပါပဲ။ ေနာက္တခ်က္ကေတာ႔ ေဆးဖိုး၀ါးခ မတတ္ႏိုင္လို႔ လူေတြအေၾကာက္တရားျဖစ္ေအာင္ လူၾကီးေတြက ငယ္စဥ္ကတည္းက ေဆးေၾကာက္ေအာင္ ေဆးခန္းေၾကာက္ေအာင္ အသိအျမင္ဗဟုသုတမရိွေအာင္ လုပ္ထားတာေတြေၾကာင္႔လည္း ေဆးရံုေဆးခန္းေတြ
သြားတယ္ဆိုတာ ဆင္းရဲသား ေတာသားေတြ အတြင္းစိတ္ထဲအထိ အေၾကာက္တရားေတြအေနနဲ႔ စြဲထင္ေနလို႔ပါပဲ။ အစိုးရကေန ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ေန႔စဥ္ေနထိုင္စားေသာက္မႈေတြကို အဆင္႔မျမင္႔ေပးဘူးဆိုရင္ ေရွ႕ေလွ်ာက္ ျမန္မာေတြ မ်ိဳးတံုးရေတာ႔မွာပါ။ အေပါစား စားအံုးဆီေတြကိုပဲ
သံုးႏိုင္ေတာ႔တယ္။ ၀မ္း၀ဖို႔အတြက္ ေငြမရိွေတာ႔ ပိုက္ဆံနည္းနည္းနဲ႔ အရသာရိွရိွ ၀မ္း၀ဖို႔အတြက္ အပုပ္အသိုးနဲ႔ က်န္းမာေရးနဲ႔ မညီညြတ္တဲ႔အစားအစာေတြကိုသာ လက္လွမ္းမီသလို စားေနၾကလို႔လဲ ပါးစပ္ေတြပ်က္ၿပီး အခ်ိဳအဆိမ္႔၊ အငန္၊ အခ်ဥ္စူးစူးေတြကို စားသံုးေနၾကတာဟာ
အေလ႔အထတစ္ခုလိုျဖစ္လာတယ္။ ေရွ႕ေရွာက္မျပဳျပင္ပဲ ေနာင္ႏွစ္ ၃၀ေလာက္ေရာက္သြားရင္ ျမန္မာျပည္မွာ အေသေစာမည္႔ လူေတြမ်ားလာမည္ျဖစ္ေၾကာင္းကို ကိုယ္တိုင္ခံစားေနရေသာ က်ေနာ္က ေလးေလးစားစားျဖင္႔ တင္ျပမိပါသည္။ ေၾကးအိုးခ်က္နည္းကိုလည္း
မည္သူမဆို ယူသံုးႏိုင္သလို ထပ္ဆင္႔ေ၀မွ်ႏိုင္ပါတယ္။ က်ေနာ္႔နာမည္သံုးဖို႔လည္း မလိုပါ။ ထိုနည္းကို သိၿပီး အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းျပဳခ်င္သူမ်
ေအာင္ေက်ာ္ဦး
ေၾကးအိုး လုပ္နည္းတင္ေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပါ
ReplyDelete